२५२ शब्दापशब्दविवेके
५१. देशान्तरेषु भूयांसि दैनिकानि द्विदैनिकानि च वार्तापत्राणि
प्रकाश्यन्ते ।
५२. किमीयमिदं पुरस्तनं गेहम् । विशेषयतीदं गृहान्तराणि रामणी-
यकेन ।
५३. मानवीषु वृत्तिषु परदुःखदलनाभिलाषः परं प्रशस्यः ।
५४. श्रावण इति प्रथमो वार्षिको मासः ।
५५. प्रातरेव स कृपणो मम चाक्षुषो जातः ।
५६. वाराणसीयानां परीक्षाणां का त्वयोत्तीर्णा ?
५७. न केवलमस्य नियुद्धे कौशलमनितरसाधरणं स्नायविकी शक्ति-
रपीतरान्विशेषयति ।
५८. वर्तमानेयं जागतिकी दशा दृढमुद्वेजयति नः ।
५९. नूनमुन्नमति यज्वनां पतिः शार्वरस्य तमसो निषिद्धये (कु०
८।५८)।
तीति चेन्मैवम् । अप्रयोगात् । नहि स्वर्गीय इति स्वर्गतार्थे प्रयुक्त-
पूर्वः । बाढं ये च स्वर्गस्थास्ते स्वर्गिण इत्युच्यन्ते ।
५१. दिनस्य द्विः प्रकाश्यन्त इत्येव शोभनं वचः । नात्र तद्धितवृत्ति
समाश्रयेणाभूतपूर्वं शब्दरूपमुत्पाद्यम् । दिने भवानि दैनिकानि ।
कालाट्ठञ् ।
५२. दक्षिणापश्चात् पुरसस्त्यक इति त्यकि पौरस्त्यमित्येव साधु ।
५३. मानवशब्दाद् वृद्धाच्छप्रत्यये मानवीयासु इत्येव साधु ।
५४. वर्षाभ्यष्ठक् इति वार्षिक इति साधु । वर्षासु भव इति विग्रहः ।
५५. चक्षुर्भ्यां गृह्यत इति चाक्षुषः । शेष इत्यण् ।
५६. नद्यादिभ्यो ढकि वाराणसेयानामिति साधु ।
५७. अध्यात्मादित्वानि इसुसुक्तान्तात्क (७।३।५१) इति ठस्य कादेशे
स्नायुकीत्येव साधु ।
५८. जगत इयं जागती । शैषिकोऽण् । तेन जागतिकीति प्रामादि-
कमेवेति प्रामाणिकाः ।
५६. शार्वरिकमित्येव साधु । कालाट्ठञ् । शार्वरमिति तु प्रामादिक-
मेवेति प्रामाणिकाः।
