क्तक्तिनोरधिकार: २०३
१७. अद्यत्वे कामपि जागतिंं लक्षयामहे विवर्णेषु ।
१८. यदि शब्दाह्वयं ज्योतिर्न दीप्येत तदाऽयं लोकोऽन्धेन तामिस्रेण
ग्रसितः स्यात् ।
१९. आसन्नास्तमनवेलेति सलिलमवगाहितो मुनिजन: ।
२०. पूर्वं कृशोपि सम्प्रत्यापीन इव लक्ष्यते देवदत्तः ।
२१. मन्येऽनुकरोत्यस्य मन्युः क्षुब्धमकूपारम् ।
२२. कपोलकण्डूतिं विनेतुं विघट्टयन्ति द्रुमस्कन्धान् कुम्भिनः१ ।
२३. इह केन निमित्तेनैकत्रिता जनाः । अप्यत्र कश्चिदनिष्टो व्यति-
करोऽभूत् ।
२४. पित्रा वितरितां महतीं विभूतिमसदर्थेषु विनियुज्य क्षपयत्यद्रव्यं२
सुतः।
१७. जागर्तेरकारो वेति जागरा जागर्या चेति रूपद्वयमेव साधु ।
क्तिनोऽपवाद एष विधिः । जागर्तिरिति क्तिचि कथंचिद् व्युत्पा-
द्यम् । प्रयोगस्तु जागर्तेः सुदुर्लभः ।
१८. ग्रसु अदने । यस्य विभाषेति निष्ठायामिण्निषेधाद् ग्रस्त इत्येव
साधु ।
१९. गाहू विलोडने ऊदित् । यस्य विभाषेति इट: प्रतिषेधे अवगाढ
इत्येव रूपम् । कर्तरि क्तः ।
२०. 'प्यायः पी' इति व्यवस्थितविभाषा । तेनानुपसर्गस्य नित्यं 'पी'
भवति । सोपसर्गस्य तु नैव भवति प्रप्यानः । तेन प्रकृते पीन
इत्येव साधु । आङ्पूर्वस्यान्धूधसोस्तु स्यादेव-आपीनोऽन्धुः ।
आपीनमूधः । पूर्वत्रापीन इत्यन्धौ कूपे पुमान् ।
२१. क्षुब्धस्वान्तध्वान्तेत्यादिना सूत्रेणेडभावो मन्थेऽर्थे निपातितः ।
प्रकृते क्षुभितमित्येव साधु । बहुलं प्रचरत्ययमपशब्द इत्यत्र जाग-
रितव्यम् ।
२२. कण्डूतिरिति कण्डूयतेः क्तिचि रूपं ज्ञेयम् ।
२३. एकत्रिता इति दुःसाधं कृता वा तद्धितेन वा। तत्करोति तदा-
चष्टे इति णिचि क्ते प्रत्यये सिध्यतीति चेन्न । तदित्यनेन कर्म
प्रत्यवमृश्यते नाधिकरणमिति णिज् दुर्लभः ।
२४. विस्तीर्णामित्येव साधु । श्र्युक: कितीतीनिषेधः ।
१. हस्तिनः । २. द्रव्यं भव्य इति निपातितम् । व्यमिति गुणक्रियाधिकरण-
मिति परिभाषितम् । तत्साम्यावन्योऽपि गुणवानाध्यमित्युच्यते ।
