उपग्रहाधिकारः १२५
१७४. गुरोरासनं समधितिष्ठसे । अहो अन्याय्यमेतत् ।
१७५. वाचिकषडिकौ न संवदेते (पा० १।१।५७ सूत्रे भाष्ये)।
१७६. तमणुमात्रमात्मानमनुविद्यास्मीत्येवं सम्प्रजानीते (योग० १।३६
व्यासभाष्ये)।
१७७. स एवायं नाग: सहति कलभेभ्यः परिभवम् ।
१७८. यथा पृथिव्यां बीजानि रत्नानि निधयो यथा ।
एवमात्मनि कर्माणि तिष्ठन्ति प्रसवन्ति च ॥
१७९. अथ यदात्मानं दरिद्रीकृत्याह्री भूत्वा भिक्षते य एवास्य मृत्यौ
पादस्तमेव तेन परिक्रीणाति (बौ० ध० १।२।४।९) ।
१८०, याचितारश्च न: सन्तु मा च याचिष्म कञ्चन (मनौ प्रक्षिप्तः
श्लोकः)।
१८१. इमां किमाचामयसे न चक्षुषी (नै०) ।
१७४. समधितिष्ठसीत्येय साधु । समवप्रविभ्यः स्थ इत्यत्र समवप्रविभ्य
इति पञ्चम्यन्तम् । तेन समोऽव्यवहितोत्तरस्मात्तिष्ठतेरात्मनेपदं
न तु व्यवहितादपि । इह तु तिष्ठतिरधिशब्देन व्यवधीयते ।
१७५. संवदेते इति साधु । भाष्यकारवचनप्रामाण्यात् । अधिकमत्र
पूर्वं (१४८ वा०) उक्तम् ।
१७६. सम्प्रतिभ्यामनाध्यान इत्यत्र सम्प्रतिभ्यामिति पञ्चमी । तेन
प्रशब्देन व्यवधानादात्मनेपदमयुक्तम् ।
१७७. चक्षिङो ङित्करणाज्ज्ञापकादनुदात्तत्त्वलक्षणमात्मनेपदमनित्य-
मिति समाधिमाहुः ।
१७८. षु प्रसवैश्वर्ययोरिति भ्वादिषु पठितः । प्रसवोऽभ्यनुज्ञानमिति
विवरीतारः । स च नेहाभिप्रेतः । तेन 'प्रसूयन्ते' इति साम्प्रतं
स्यात् ।
१७९. परिव्यवेभ्यः क्रिय इति परिपूर्वात्क्रीणातेरात्मनेपदेन भवितव्यम् ।
अत्र परिक्रयणं नियतकालं भृत्या स्वीकरणं न, किन्तर्हि
निष्क्रयणम् सूत्रकारेणार्थविशेषो नात्मनेपदविधौ निमित्तीकृतः ।
१८०. याचिः स्वरितेत् । तेन कर्त्राभिप्राये क्रियाफले आत्मनेपदेन
भवितव्यमिति याचिष्महीति वक्तव्यम् ।
१८१. निगरणचलनार्थेभ्यश्चेति परस्मैपदनियमादत्र परस्मैपदं
प्रयोक्तव्यम् । निगरणमशनं भोजनमाचमनं चेति पर्यायाः ।
