उपग्रहाधिकार:
६९. नेदमनीदृशं जगदिति जैमिनीया: संगिरन्ति ।
७०. ये कापथमभिनिविशन्ते ते क्लिश्यन्ते ।
७१. संक्ष्णुहि१ शस्त्रीम् । इयं कुण्ठिताश्रिर्न२ किमपि कृन्तति ।
७२. अम्बा दण्डेन भीषयते चापलमाचरन्तं किशोरम्, न चासौ
बिभेति वियात:३
७३. अनुजानीष्व मां गमनाय । उत्सुकोऽहं मातृदर्शनेन ।
७४. प्रवहन्ते सरितः सागराय, न च सर्वाः समुद्रगा भवन्ति ।
७५. यावद्वेदं विप्रान् भोजयते यावदमन्त्रं च बालानाशयति ।
७६. शयालुरेष शिशुः४ । एनं शाययस्व ।
७७. गुरो! प्रथममिति ममेदमागः५ परिमृष्यस्व ।
६९. समः प्रतिज्ञान इति संगिरन्त इत्येव साधु । अस्माकं तु गृणातेः
प्रयोगः सम्मतः ।
७०. नेविश इति निविशेरात्मनेपदं साधु । क्लिश उपतापे दिवादि-
रनुदात्तेत् । अयमकर्मकः, क्र्यादिस्तु सकर्मकः ।
७१. समः क्ष्णुव इति संक्ष्णुष्वेत्यात्मनेपदे साधु ।
७२. भियो हेतुभये षुक् भीस्म्योर्हेतुभये इति हेतुभये षुगात्मनेपदे
विहिते । प्रकृते दण्डात्करणाद्भयं न तु हेतोः प्रयोजकादिति
भाययतीत्येव वक्तव्यम् ।
७३. अनुपसर्गाद्वेति सूत्रेण केवलाज्जानातेः कर्तृभिप्रायक्रियाफल
आत्मनेपदं विहितम् । तेनानुपूर्वात्तन्नेत्यनुजानीहीत्येव साधु ।
७४. वहिः स्वरितेत् । प्राद्वह इति परस्मैपदनियमात् प्रवहन्तीत्येव
साधु ।
७५. निगरणचलनार्थेभ्यश्चेति परस्मैपदनियमाद्भोजयतीत्येव साधु ।
७६. अणावकर्मकाच्चित्तवत्कर्तृकात् इति शाययेत्येव साधु । अणौ
शयतिश्चित्तवत्कर्तृकोऽकर्मकश्चेति स्पष्टम् । शिशुः शेते ।
७७. मृष तितिक्षायां दिवादिः स्वरितेत् । परेर्मृष इति परिपूर्वस्य
परस्मैपदनियमः । तेन परिमृष्येति वक्तव्यम् । अस्थाने चाय
परिपूर्वस्य मृषेः प्रयोगः । मृष्यतिः स्वरितेत् तितिक्षायां पठितः ।
परिमृष्यतिस्तु क्रोधेऽसूयायां वा वर्तते । परिरथं विपर्यासयति ।१. निश्य, तेजय। २. कुष्ठितधारा।
३. धृष्टः । ४. निद्रालुः । ५. अपराधम् ।
