त्वाभावस्यापि संभवेन धूमस्याग्निव्यभिचराशङ्कत्यानादित्यर्थः । मा भूदनु मनाथैमिरिक्तात्मसिद्विरागमादिभ्यस्तु स्यादितीि नेत्याह यद् चेश्या ६६० ॥ १८ दिना । उपलक्ष्य साक्षात्कारसृपया साध्यः प्रमेये नन्तरीयकभावः । नान्तः रेण व्यापकं लिङ्गं भवतीत्येवंभावे। व्याप्यत्वं यस्य लिङ्गस्य तल्लिङ्ग तयोक्तं तस्य यद। इयं गतिरंभिचारशङ् तदा क्षेत्र कथा तीनस्येत्यर्थः । अङ्ग यणं हस्तियूयादे। शब्दस्य दृष्टव्यभिचारस्यम् अधीयतेः शक्त्यद्यत्यन्तपरों तथैगोचरत्वेन दृष्टव्यग्नेल्लिसैंथर्मुक्तम् गेसदृशं गवयं दृष्ट्वा गैरनेन सदृशी . त्युपमानं प्रवर्तते । तत्सर्वत्मना सादृश्ये प्रवनतेनदेशन वा । नाद्य इत्याह सर्वसारूप्यइति । तत्त्वात्तस्यैव तेन सर्वसारूप्यद्वै वे कस्य चिदवि वंसाद् श्यस्य भावान्नोपमानसंभव इत्यर्थः । न द्वितीय इत्यह एकदेशेति । सूचे प्रतिते य हेतुगर्भ। एते देहव्यतिरिक्तस्य।त्मने भावं म यन्तइत्युक्ते आत्मनि सदुपलम्भकप्रमाणाभावदभावप्रमाणस्यैवात्मभघसार्थकत्वमित्यथे। दयगतेरिति स्वेन व्याख्यातम्। शरीरे भावडित्यपरो हेतुः स भाष्यकृद्भिर्य ख्यात इत्याह क्षेत्रस्त्विति । वाचेठेत्यदि भाष्यं सै|च हेविवरणधरं तच चेष्टैति यामयं देहस्यात्मत्वसाधकं न भवति घटादावपि तद्बा दित्याशङ् व्यर्थं हिताहितेति । अन्तःशरीराश्रया इति । देहाभ्य न्तरप्रदेशस्य पर्णिमा इत्यर्थः । नन्वन्तःशरीरप्रदेशभितत्वमिच्छदनाम प्रत्यक्षम्य यथा कल्प्यते शवमात्माश्रितत्वमपि कल्यतमत आह शरीर तिरिक्तआत्मनीति । अत्यन्तप्रमितामाश्रितत्वकस्य नद्वयं प्रमितदेहस्य भ्यन्तरप्रदेशे इच्छ|दयः सन्तीति कल्पनमित्यर्थः ।
अनुमानादिप्रमाणानामसिद्धिमुक्तां तावत्परिहरति नाप्रत्यक्षमि- ६६१ - ६ त्यादिना । अनुम।नादीनामप्रामाण्यं प्रत्यक्षेण वा ऽवगम्यते अनुमाना दिभिवं।। नाद्य इत्य।प्रयत्नं हीति । इदं नयमियते लिङ्गस्वरू पतभिचरतदप्रमण्य(परिच्छेदान् कर्तुं न समर्थमित्यर्थः । द्वितीये व्याघात इत्याह तस्मादिति । प्रमाणान्तराभ्यपगमे तदप्रामाण्यक्तियो हतेत्यर्थः । व्याघतान्तरम अपि चेति । प्रतिपन्नः संप्रतिपत्तिमान पुम* । तं विद्याऽप्रतिपत्तिविप्रतिपत्तिसंदेहघन्तः पमखप्रेक्षघडूि
पुमानितिनास्ति । पु.
