रिताऽपि पुनः पुनरनुसराम्येव । तव सरमापोतपदं मामारोपयतु भवान् । त्वया धिक्कृतापि प्रहृताप्यपसारितप्यनादृतापि कदाचिदपि न विमोक्ष्यामि त्वाम् । अनुसरणमनुमन्यस्वनर्हाया अपि मे । त्वदनुरागाय किमिदं सरमापोतपदमन्तरन्यदपकृष्टमभिलषेयम् । लघिष्ठमप्येतन्मम तु माननीयमेव ।
मकरन्दः-
वर्धयसि कोपमधिकं बाले वाचाऽनया हि मम सद्यः ।
त्वद्दर्शनेन खिन्नः -
सौदामिनी-
त्वद्विरहं नास्मि सोढुमयि कान्त ॥ १६ ॥
मकरन्दः --- ( सरोषकरुणम्)
|
हित्वा ह्यवन्तिनगरीमतितुङ्गसाला |
सौदामिनी -- (सप्रणयम् ।) त्वद्धर्मशीलतैव मामेवं प्रेरयति ।
|
निर्मानुषाणि न हि नाथ, वनानि तानि |
