(ततः प्रविशतो नेपथ्योभयपार्श्वाभ्यां प्रमोहः किन्नरी च ।)
प्रमोहः--- भद्रमुखि, कुत्र गम्यते ?
किन्नरी --- साम्प्रतमहस्--
क्वचिच्छैलाग्रेषु क्वचिदपि च नीरन्ध्रतमसि |
रे र किन्नर, कुशलमस्तु ते। सम्प्रत्यागमिष्यत्यचिरेणैवास्मत्स्वामिन्यत्र सह परिवारेण ।
प्रमोहः-- अयि, किञ्चिच्छुद्धस्व मे वचनम् । निर्णीतवानस्मद्राजा प्रदोषोऽत्रैवास्यामेव रजन्यमागत्य परिवरेण नर्तितव्यमिति । तत्कुरुष्व यथाऽस्मदवनिपस्य दृष्टिपथं नावतरेत् स्वामिनी । यतस्तस्यामतीव वद्धवैरो देवः ! स त्वेष्वेव विवसेषु कञ्चित्सुन्दरं राजकुमारमानीय वर्धयति । तं खल्ववनिपः स्वसेनापतिं चिकीर्षति । देवी तु न कदापि बालकं दास्यामीति साभिनिवेशं भणति । ततः प्रभृति कोपविष्टस्तस्यां राजा । त तु राजकिशोरकमतीवादरेण पोषयति देवी । जातीचम्पककुसुमैरलङ्करोतिं शश्वत् । स एवास्या। हर्षभूमिः । तस्मादद्य ।
वने वा शैले व तरुगहनकुञ्जेषु पुलिने |