१९६ । ललितविस्तरः । यत्ते दृष्टं मुक्ताहार सममें मेिं चैव स्वर्णसूत्रं विचित्र । चित्रे मीपं गजारी झिनिया संज्ञा सूत्रं उझरी संस्कृतातः । यत्ते गये चित्तिकारं करोषी नित्यं पूज़ गौरवेणोचनेन । नात तुभ्वं दुर्गती नैव कः क्षिप्रं भी प्रीतिप्रामोद्यस्तथा । ५ पूर्वं महो दाजु दनं प्रणीतं शीलं च भाविता नित्यान्ति । तथा यो प्रसाद लभते सर्वे भौन्ती श्री। तमामवजामाः । कल्पकोटी संस्कृता में अनन्ता वशमागो शTधता में प्रणीतः । तसमुन्द्धे ये प्रसादं करोति स छिन्ना तेषु नस्यघपायः ॥ इयं विन्दा मा च वेदं । अनेहि तुष्टि विन्दा संबनेही च प्रति । १० बिन भं प्रीतिमामवतभी सेही गपि भद्र ते निमित्ता॥ स पुण्वतेजभरित सिरितेचगभ पूर्वं निमित्तमुपगे इमि अदृशसि । थे भान्ति पूर्व शुभकर्मसमुच्चयानां निष्क्रम्यकालसमये नपुङ्गवाना ॥ १: स अदृशसि च वराच्चरणाचताना महासागरभि चतुभिर्जाल ओलचन्ता । सखीमिमां वसुमतीं शयनं विचित्रं । मैवं च पर्वतवरं शिरसोपधानं । आभा प्रमुख सुपिने तद अदृशानि २० आकि विलोकितु महातमसान्धकारं । इत्रततं धरपिचे सफरते विली आभाय सुपुष्ट विनिपातदुःखा प्रशान्ता ॥
