पृष्ठम्:मनुष्यालयचन्द्रिका.pdf/२५

१७

त्रुतियोद्यय ।

  शूद्रः पअिभदिकिस्थतोऽकैतन्य धान्यंग्रडेश्तासस
    सम्प्रोक्तोऽथ विदिशु ये निगदितास्तत्रापि ते निन्दिताः ।।

  उद्देशः स्याद् धूमे आने लहश्चपलत खरे भवति ।
    ध्वाक्षे कुलहानिः स्यात् सवचिदिग्यानस्ततो नि:३१५५।।

  शाच्यां केतुविधेयः स तु वात विधाधु बन्दको
    शालायां दक्षियां गतिरुदितः केलुयोनिश्च यायः

  मातङ्गः केतुसिंहावपि च पनपती पश्चिमे स्याद् वृष ऽल्ये
    केतुः सिंहो ज्वारे त्र निजनिंजकोशायद मेष्ठ ।

  योनिः प्राण एके धाझाँ अनुमः ।
    शास्तत्तद्योग्यायोलिभदः ।
  मृत्युबैयः सदगेहदयइये
    सर्वथापत प्राध्यतेऽस्मिन अहीले ।।३।।

  आयाधिक्यं ययाः सम्पाद्यं सर्वथन्यथपतिः ।
  नक्षत्रादिशुभत्र ज्योति:शालादिभिः सुविज्ञेयम् ॥ ३२ ।।

  बालत्व कौमारे यौवनथ वार्ड नं निधन च ।
  पञ्च वयस्येष्यत्यं नेष्टं शिष्टानि वास्तुनीशनि ।।३।।

देवी योनिश्चतुध व्ययविधिकवितश्च द्विधायो यथा-
  वृक्ष बिषादिवस्तिथिरपि च तथा रशियो हिप्रकाराः।
बेधा वारो भुवादिविविध इति विझल्येन योन्यायः । ।
  प्रोक्तेष्वेतेषु पूर्वोदितमखिलमतं कार्यमावश्यकेन्यत् ।।२।।

  सामान्य परिणाहतः सुविहिता योन्यादयो दुर्घतो.
    विस्तारेण च पादुभानचश्णाधिनरापे ।