नाथायमुखामन्दुमुखायच ॥ ४१ ॥ लंचमुसलंचैवस्वनापूजयेदुधः। एवंसंपूज्यगोविन्दंसितवन्नविभूपितम् ॥ ४२॥ छत्रोपानहसंयु |उ०प०४ अ० १०/ श्वान्नसंयुतान्॥४४॥एवंसंपूज्यविधिवद्देवदेवंजनार्दनम्।ब्राह्मणंपूजयित्वाचवधैराभरणैस्तथा॥४५॥ कर्णागुलैपवित्रैश्चशांतंदांतंजितेन्द्रियः म्॥पुराणज्ञधर्मनित्यमव्यसुप्रियंवदम् ॥४६॥ तस्यदेयंसमस्तंतदनन्तप्रीयतामिति। अन्येषांब्राह्मणानांचढ़ेयंशक्त्यायथेप्सितम्॥४७|| अनेनििधनापार्थत्रतचैतत्समाप्यते ॥ पारितेचसमाझेोतिसर्वानेवमनोरथान् ॥ ४८॥ पुत्रार्थभित्तिकामैर्भूत्यदारानभीप्सुभिः॥प्रार्थः यद्भिश्चमत्येऽस्मिन्नारोग्यफलसंपदः ॥ ४९॥ एतद्वतंमहाभागेपुण्यंस्वस्त्ययनप्रदम् ॥ अनंतव्रतसंज्ञवैसर्वपापप्रणाशनम् ॥५०॥ तत्कुरु | ष्वैवदेवित्वंव्रतंशीलधनेपरम् ॥ वरिष्ठसर्वलोकस्यदिपुत्रमभीप्सास ॥५१॥ श्रीकृष्णउवाच ॥ इतिशीलधनाश्रुत्वामैत्रेयीवचनंशुभम् ॥ चकारैतद्रतवरंसविष्णुपातिमानसा ॥५२॥ पुत्रार्थिन्यास्ततस्तस्माद्वतेनानेनसुव्रत । िवष्णुस्तुतोषतुष्टचविष्णैसासुषुवेसुतम्॥५३॥ तस्यवैजातमात्रस्यप्रवचालिशुभम् ॥ नीरजस्कमभूद्वयोममुदंशापाखिलंजगत्।॥९४॥ देवढुंदुभयोनेदुपुष्पवृष्टिपातच ॥प्रज गुर्देवगन्धर्वाननृतुश्चाप्सरोगणाः ॥ ५९ ॥ धर्मेमनसमस्तस्यार्थलोकस्यचाभवत् । तस्यनामपिाचकेतनयस्यार्जुनेतिवे ॥६॥ कृतवीर्यसुतत्वाचकार्तवीयवभृवसः॥ तेनापिभगवान्विष्णुर्दत्तात्रेयस्वरूपवान् ॥५७॥ आराधितोऽतिमहतातपसापार्थभूभृताम् ॥ त। स्यतुष्टोजगन्नाथश्चक्रवर्तित्वमुत्तमम् ॥ ५८ ॥ दौशौर्यधेनेचापिसकलान्यायुधानिच ॥ संवत्रेचवधदैवमत्वत्तोभवदिति ॥५९॥ परंतुस्मरणंज्ञानंभीतानामार्तिनाशनम्। स्मरणादुपकारत्वंजगतोऽस्यजगत्पते॥ ६० ॥ तमाहदेवदेवेशपुण्डरीकनिभेक्षणः ॥ सर्वमेत न्महाभागतवभूयोभविष्यति ॥ ६१ ॥ यश्चप्रभातेरात्रौचत्वांनरःकीर्तयिष्यति ॥ नमोऽस्तुकार्तवीर्यायेत्यभिधास्यतिचैवयः ॥ ६२ ॥||.. ॥१०४॥ तिलप्रस्थप्रदानस्यनरपुण्यमवाप्स्यति ॥ अनष्टद्रव्यताचैवतवनामानु कीर्तने ॥ ६३ ॥ भविष्यतिमहीपालेत्युक्त्वातंप्रययौहरिः ॥ १शौर्यवले-इ० पा० । २ स वेत्र च वरं देव मम त्राता भोत च-इ० पा० ।
