एतदेवंमयाख्यातंपरलोकेसुखप्रदम् ॥ १३ ॥ श्रीकृष्णज्वाच। आषाढेप्येवमेवंतुसंकल्यवििधनापरः॥ अर्चयेत्परमंदगंधपुष्पै |उ०प०४ |समाहितः॥ १०४ ॥ वासुदेवायादौतुकर्टिसंकर्षणायच ॥ प्रद्युम्नायेतिजठरमनिरुदायौनमः ॥ १०९ ॥ चक्रपाणिभुजौकंठंमुखं . अ० ०८३ भूपत्येतथा॥ स्वनामाशंखचक्रेतुपुरुषायेतिवेशः ॥१०६॥एवमभ्युच्यमेधावीप्राग्वत्तस्याग्रतोषटम् ॥ िवन्यस्यवस्रसंयुक्तस्योप रितोन्यसेत् ॥१०७॥ कांचनंवासुदेवेतिचक्रबाहुंसनातनम् ॥ तमभ्यच्र्यविधानेनगंधपुष्पादिभिकमात् ॥ १०८॥ प्रावृतंब्राह्मणेदद्या क्रीडतेकालमक्षयम् ॥ ११० ॥ मन्वंतराणिपट्टत्रिंशतकालात्ययेषुनः॥ इहलोकभवेद्राजाप्तजन्मनिमानवः ॥ ११ ॥ दाता शुक्षमायुक्तस्तनिर्वाणमायुयात्। श्रीकृष्णउवाच। एवमेवंश्रवणेतुमासिसंकल्यद्वादशीम्॥ १२॥ अर्चयेत्परमंदेवेगंधपुष्पानि दनैः॥ बुधायपादौसंपूज्यश्रीधरायेतिवैकटिम् ॥१३॥ पदोद्रायजठरसुरसंवत्सरायच॥ सुग्रीवायेतिवैकंठंभुजॉवैचित्रवाहवे ॥१४॥ प्रावृद्स्राणिसंपूज्यब्राह्मणायनिवेदयेत् ॥ अनेनविधिनार्वादशसिमुपोतिः॥१५॥ शुद्धेौनेनतस्याभूत्स्वयंपुत्रोजनार्दनः॥ महर्ती चश्रियंप्राप्यपुत्रपौत्रसमन्वितः ॥ ११६॥ भुक्त्वाराज्यश्रियंसोथगतःपरमिकांगतिम् ॥ एषतेविधिरुद्दिष्टःश्रावणेमसित्तम॥ १७॥ एकैकोपोषिताप्यस्तुराज्यमेकंवयच्छति ॥ किंपुनर्ददौवात्रद्वुरंदुमहत्पदम् ॥ १८ ॥ तद्वद्राद्रपदमसिशुकृपक्षेतुद्वादशीम् ॥ सं कल्प्यविधिनादेवमर्चयेत्परमेश्वरम्॥१९॥नमोऽस्तुकाकिनेपादौट्टपकेशायवैकटेिम्॥म्लेच्छप्रध्वंसनायेतिजगन्मूर्तेतथोद्रम्॥१२०॥ शितिकंठायकंठंतुषङ्गपाणीतवैभुजौ ॥:ांखचक्रेस्वनामात्रविश्वमृतथासितः ॥ १२१ ॥ एवमभ्यच्यमेधावीप्राग्वत्तस्याग्रतोघटम् ॥ विन्यस्यकल्किनंदेवंौवर्णतत्रकारयेत् ॥१२॥ एकृतेभवेद्यतुतविोधनृपोत्तम ॥ दशावतारद्नेनपूजनेचैवतत्फलम् ॥ १२४ ॥ पूज्यतेमत्स्यरूपेणसर्वज्ञत्वमभीमुभिः॥ स्वंश भरणायाथकूर्मरूपीतुपूज्यते ॥ १२९ । भवोदधिनिमप्रैस्तुवाराहपूज्यतेहरिः ॥ नृसिंहनवरूपेणतद्वत्पापभयान्नरः ॥ १२६ ॥ ८१ ॥
