ोदितः
- g०||वभ्रविभूषणैः ॥ पूजयेच्छिवभक्तांश्चकुमारीश्वभोजयेत् ॥२९॥ उमामहेश्वरमंसमाप्तकारयेनृप ।
(२८॥|कम्॥३०॥ अशूनंचशुभंदद्याच्छेतच्छकमंडलुम् ॥ पादुकोपानाँदव्यैर्वस्रयुमैश्वपाण्डव ॥३१॥ पीतयज्ञोपवीतैश्वदीपनेस अ० ज्वलैः ॥ शंखशुक्तिसमोपेतैर्दर्पणैश्चसुशोभितैः॥३२॥ उमामहेश्वरंस्थाप्यपूजयित्वायथावििध ॥ नानाविधैसुगन्धैश्वपत्रेपुष्पैफले स्तथा।॥३३॥घृतपकैश्चनैवेछैदीपमालाभिरेवच ॥ शर्करानालिकेरैश्चदाडिमैवीजपूरकै॥३४॥ जीरकैर्लवणैश्चैवकुसुंभैकुंकुमैस्तथा सताम्रभाजनैर्दिव्यैर्मोदकैरससंयुतैः॥३५॥पूजयेद्देवदेवेशंततःपश्चात्क्षमापयेत्॥ांखादित्रनिघांपैर्वेदध्वनिसमन्वितैः॥३६॥एवंकृते। फूलंयत्यात्तन्नशक्यंमयोदितुम् ॥ पूर्वोक्तफलभागस्यात्सर्वदेवैश्चपूज्यते॥३७॥कल्पकोटिशातंयावत्सर्वकामानवाणुयात्।तदंतेशिवसा युज्यंप्राप्तोतीहनसंशयः॥३८॥ पुरैतद्रभयाचीर्णतेनरंभाव्रतंस्मृतम् ॥ योऽहंसाचस्मृतागौरीयागोरीसमहेश्वरम॥३९॥इतिमत्वामहाराजा रर्णव्रजपार्वतीम्॥४०॥एाहिादुिहितुर्दयितातृतीयारंभाविधानमलभटुक्तिकृति॥प्तत्याशितैरुदितनामयुतामुपोष्यप्राप्तोतिवच्छि तफलान्यवलावहूनि॥४१॥इतिश्रीभविष्येमहापुराणेउत्तरपर्वणिश्रीकृष्णयुधिष्ठिरसंवादेरंभातृतीयाव्रतंनामचतुर्विंशतितमोऽध्यायः॥२४॥ तथैवान्यत्प्रवक्ष्यामिसर्वकामफलप्रदम् ॥ सौभाग्यशयनंनामयपुराणविदोविदुः ॥१ ॥ पुराद्धेषुलो केषुभूर्भुवःस्वर्महादिषु ॥ सौभाग्यंसर्वलोकानामेकस्थमभवत्तदा ॥२॥ तचवैकुण्ठमासाद्यविष्णोर्वक्षस्थलेस्थितम् ॥ ततःकालेनमहता पुनसर्गविधौनृप ॥ ३॥ अहंकारावृतेलोंकेप्रधानपुरुषाविते ॥ स्पद्रयांचप्रवृत्तायांकमलासनकृष्णयोः ॥ ४ ॥ पिङ्गाकाराससु दूताज्वालावक्षस्थलीतदा॥ तयाभितप्तस्यहरेर्वक्षसस्तद्विनिमृतम् ॥ ५ ॥ यद्वक्षस्थलमाश्रित्यविष्णोसौभाग्यमास्थितम् ।। रसरूप तयातावत्प्राप्नोतिवसुधातलम् ॥ ६॥उक्षिप्तमंतरिक्षस्थंब्रह्मपुत्रेणधीमता ॥ दक्षेणीतमात्रंतुरूपलावण्यकारणम् ॥ ७॥ बंलतेजोम हज्जातंदक्षस्यपरमेष्ठिनः॥ शेषंयदपतदूमावष्टधातदजायत ॥८॥ इक्षवस्तवराजंचनिष्पावाजाजिधान्यकम् ॥विकारवचगोक्षीरंकुसुंभं |॥ १ तुत्यतज-इ० पा० ।
