पृष्ठम्:बृहदारण्यकोपनिषद्भाष्यम्.pdf/५०१

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

अथ हैनमसु। ऊचुनेंवीतु न भवानिति | तेभ्यो हैतदेवाक्षरम् ते, व्यज्ञासिष्टा ३ इति । व्यज्ञासिष्मेति होचुर्दयध्वमिति न आये इति होवाच, व्यज्ञासिष्टेति । तदेतदेवैषा दैवी वागनुवदति स्तनयित्नुर्द द द इति, दाम्यत चमिनि । तदेतत् त्रयें शिक्षेद् दमं दानं दयामिति ।। ३ ।। इति सप्तमाध्याये द्वितीषं ब्राह्मणम् । अथ हैनममुगः -- उपज्ञासिनि । दयध्वमिति न आत्थे वे प्राणिषु दयां कुरुतेयर्थः । तदेनदेवैषा -- दयध्धमिति । दायत दान्त मतदत दध्यं दयां कुरुतेत दभदादयलक्षणं तदनतूिनथ स्तनयित्नुर्मेघः ते दकारलयोचवणेनानुवदति । सैष दैवी अ;ि न तु तनयित्रुशब्दमा तदेतत् त्रयं शिक्षेदमें दानं दयामति । तस्मादद्यापि दमदान धर्मत्रयं शिक्षेत्र उपादद्यात् ( उपाददत ?) । प्रजापतेरनुशासनमः यमिथेचे भतिं कुर्यादित्यर्थः । तथा । च स्मृत त्रत्रध नरकोत द्वार नशनमात्मनः । क्रमः अधस्तथा लभः मदतनयं त्यजेत्। । अस्य विधेः शेषः प्रचीनऽर्थवादः ॥ | ३॥ | एवं सर्वोपमनन भूतं दमदानदयालक्षणमर्थत्रयमुपदिश्य प्रश्नोपासनाः तत्रे दाम्यते दमदानदयागुआ, अयुयाम कमपेक्ष३:। देवान् प्रतं विशिष्थ एम स्वांतेशधा ! मनुष्याण। लोभातिशयत् अष्टशधेषु दानय। मप्रमणमाम! जतं


>... 11 नमाधिक्यात : । एवमपि एवमर्थ

MI यLIभ