पृष्ठम्:बृहदारण्यकोपनिषद्भाष्यम्.pdf/४६४

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

३५६ श्रीरामांनुबसुनिविरचितभाष्ययुः [अ.६.. प्राणस्य प्राणमुत चक्षुषश्चक्षुस्त क्षेत्रस्य श्रोत्रे मनसो ये मन विदुः ते निचिक्युर्नेत्र पुराणमयम् ॥ १८ ॥ १ञ्चजनशध्वनिर्दिष्टानि ज्योतींषि कनीयपेक्षायामाह भाषस्य पुराषमभ्यम् । अत्र प्राणशब्देन सार्शनेिन्द्रियं गृह्यते; वावाप्यायितवान् सीनेन्द्रियस्य । मुरुधशणस्य ज्योतिश्शब्देन प्रदर्शनायोगात् । चक्षुध इति चक्षु रिन्द्रिय गृशते । अत्रस्येति धात्रेन्द्रियम् । भनस इति मम गृह्यते । समनक रणे माध्यन्दिनशालायाम्, ‘अन्नस्यन्न ' मिति पठन , • अनुक्तमश्यत प्राप्त । मेति न्यायेन तदषि गृधते । पुतिनच, ‘ग्योनिधे कषामसायने ' इति । अम शब्देन चानसंबन्धिनः प्राणरसनयोः तन्त्रेण अहणम् । अनेन प्राणभ्या55यायि तलक्षणसंबन्धः, शसनस्यान्नभक्षकतयाऽसंबन्ध इति द्वयोरपि ग्रहणम् । एतत् सर्व भाष्यभूतकालिफयोः सष्टम् । एवं प्रकाशकवन ज्योतिषादिभदवच्छंस दींद्रयाणामपि [ ज्योतिः? ] बक्चक्षुरादिवत् प्रकाशकम् - तेषां तद्वप. प्रहणशक्षयाधायकमित्यर्थः – एताही ये जानन्ति, ते पुराणं पूर्वस्लिनम् अयम् अग्रे = ऊीमपि यिनं ब्रह्म परं स निचियुः निश्चित्रल यथः । इदश चिन्तितं समन्वयाध्याये चतुर्थे पादे । तत्र हि – 'यस्सिन पापबअन आकशश्च प्रतिष्ठितः । इति वाक्ये । ५अवशेनिया ५व संस्थया विशनिसंस्पतीतेः सांस्यस्सृतसिद्धानझामकथेश्वर्विशतत्वप्रतिपाद एम ज्योतिषामियर म्य, पद्यबना इयम्स चेश्य संमषतो रज्याभाषेमं मा थ दि साथ प्रणम्य प्रण नियुजे ५ कमन्थानं नेष्यन। पथ हे अनेwglघु-लि: मुख् प्रणमनवश्चनपथगए इमव नैत्र भुवं यत् धनमा बग्नर्भ विवस्था गन्नियनसंभवात् । अत्र मणिभद्रयस्य इनहेतुडम्दहेतुत्वेऽपि मञ्चत् २२५ भात् जनपदेन ज्योतिष: प्राणरसनयोर्विनिगमनात् तत्रेण प्रभम् , अत पद स्य मुख्यप्राणमार्थयोगेन स्परम् । तेषु प्राणदेन प्रप्रहsी शपथे । प्रइणायोगात् भ्रापस भाषा वापरून । तत् सिद्धे क्याथवरे समक्ष सान्तरस्रमुषे इम्प एवार्थः सर्वत इति । पुराणमयमसि । पुराणमत सर्वेवंऽलसंधःअपwiह योऽन्य ओक ने अमाइनसतामिति।