८४३ औरङ्गरामानुजमुनिविरचितभष्षषु। [६.३.५. अथौ आहुर्दीर्णमसाविति । तसान्नेटियायजूकः स्यात् । केन ये अने उक्ते ते हुतश्च बहुतञ्चेति व्यावक्ष इत्यर्थः । हें औपासनम्, प्रहुतम् अग्निहोत्रादि । यस्मादुतमहुते देवेभ्यः परस्मसमा दते । तस्माद्देवेभ्यः देवनुहि श्यैव जुहुति मजुहोति च । हुतहुते वैदिकः कुञ्जन्तीत्यर्थः । एतयैव मन्सांशस व्याख्यास्तरमह अथो आहुदीर्णमासाविति । तसा भेष्टियाजुक स्यात् । अथो इति पक्षान्तरोक्यसे । केचन दर्शपूर्णमसावेव 'हुरुपहूतस्य तया पूर्वपते व्यास्यते, देवान्ने इत्याहुः । अस्माद्दर्शपूर्णमासयोर्देवानत्वम्, तस्मत् ईष्टयाकीःतदतिरिकयेष्टिश्जनशी ने न स्यादित्यर्थः । यद्वा - तस्मात् दर्शपूर्णमासयेरे। हुतमहुलतथा () देवानाम् तत्र किययक्षमारे देशैः कुप्येयुरेते नेटियजुकः स्याद् दर्शपूर्णमासयोशर्दियं न कुर्यादित्यर्थः । 1. डु-हुत'ढ्ये देने इत्याहुः ? ग. 2, याजः गः हुतम्, होमध्यबिलिहरणाघुषयुतं प्रहुतमिति नाथं इति परिलक्ष्य स्वातंत्रीनहामार्षे मध्याधमन्न रतया हुतहुताश था®या हुतमासनमयादमा अग्निहोत्र यादेपदेन सुश्रौतइर्मप्रणम् । तदर्थं हविरितं प्रकृते । बिंब दितम्; अभ भजनात् । दर्शपूर्णमासावित भयभृतमत्रग्रहणम् । पूर्णमद दर्शय दर्शपूर्णमासौ । अत्र तरत्वात् दर्शनदस्य पूर्वनिपातः । पूर्णीमासः पूर्वननुष्ठेयः । स आग्नेथो ऽयमीषि, प्रथम; ;ीः आम्ने प्रयाग -ऐन्द्रधिपशुयागत्रयम् । शगनां षङ्गवेपि पूर्णमायमाणस्य q«टूथकव्यसमुदापद्यानिशयंण हित्वेन निर्देशः । ननलिहोत्रश्योतिष्टोमयस्यासह न्यूनत ; प्रहरे से द्विनिरितेि चेत्र - आधानाभित्र र्वमेव ‘दानं दर्शपूर्णमासयोः अर्थतय, तै उ एव । उयोनिोमस्तु नियोऽपि न सर्वनियन; ओलिविशेषशायेिन एष तदा। अस्यकलायाः स्मरणादित्याशय । भूगतिमुने चै वतुं शक्यम्-पर्शपूर्णमासामि द्विविधनस्यानप्रहणग्रम् । तत्र हि पुरोडाशः सायबेति इष्यद्वयम् । प्रथममौषधम्, द्वितीये पशुप्रभ। 'सान्नाय्यं शपथुश्रभक्त' द्वितेि जैमिनिस्करी। १ोरपि पठ१०२ः भुबन्धुषयुकथ्यमपि ते । औषधार्मिही च मौघधिपक्षसभूतमात्रमित्रा ; ' ओषधिसंबन्धिचैन समसस्यापि । तथन श्रीवं पुरोगाशसोमरा, पशुभपं दर्षिपर आश्या/शालि इति द्वे नियाभूते आने से अंजाबवदिति । अत्र श्रेणी है जो इन दर्शपूर्णमशवि jि श्यायाःन हो हुतहुतभषयः। एवं भाष्ये ऽर्शपूर्णमासयेरेव पुतपटुतक्षयेनार्चिर्विंशः हुतहुतभसामान्यशदक्षो दिन पर्धयाश्वानं धतीय म्याख्यया
