कायेन्द्रियसिद्धिरशुद्धि- |
स्थिरसुखमासनम् ॥४६॥
तपःसिद्धिसूचकमाह-कायेन्द्रियसिद्धिरशुद्धिक्षयात्तपसः । अशुद्धिलक्षणमा-
वरणं तामसमधर्मादि । अणिमाद्या महिमा लघिमा प्राप्तिश्च । सुगमम् ॥ ४३ ।।
स्वाध्यायसिद्भिसूचकमाह-स्वाध्यायादिष्टदेवतासंप्रयोगः । सुगमम् ।। ४४ ॥
समाधिसिद्धिरीश्वरप्रणिधानात । न च वाच्यमीश्वरप्रणिधानादेव चेत्संप्रज्ञा-
तस्य समाधेरङ्गिनः सिद्धिः कृतं सप्तभिग्डैरिति । ईश्वरप्रणिधानसिद्धौ दृष्टादृष्टावान्त-
रव्यापारेण तेषामुपयोगात् । संप्रज्ञातसिद्धौ च संयोगपृथक्वेन दध्न इव क्रत्वर्थता पुरु-
पार्थता च । न चैत्रमनन्तरङ्गता धारणाध्यानसमाधीनां संग्रज्ञातसिद्धौ । संप्रज्ञातसमान-
गोचरतयाऽङ्गान्तरेभ्योऽतद्गोचरेभ्योऽस्यान्तरङ्गत्वप्रतीतेः । ईश्वरप्रणिधानमपि हीश्वरगोचरं न
संप्रज्ञेयगोचरमिति बहिरङ्गमिति सर्वमवदातम्। प्रजानातीति प्रज्ञापदव्युत्पत्तिर्दर्शिता ॥४५॥
उत्तरसूत्रमवतारयति--उक्ताः सह सिद्धिभिर्यमनियमाः । आसनादीनि
वक्ष्यामः । तत्र-स्थिरसुखमासनम् । स्थिरं निश्चलं यत्सुखं सुखावहं तदासनमिति
- ↑ =१ क.स्व.च छ
नमनना