शाकर इति । शाक्करो वृषभः जगत्या भूम्या धर्ति स्थैर्य हर्त्तुं शीलमस्येति तथा । पशूनां पङ्क्तिं परिघूर्ण्य विद्राव्य छन्दसां निधिं वेदगर्भम् । एषोऽरिष्टः शक्करीजगतीधृतिबृहतीपङ्क्त्तिच्छिन्दोमात्र मुक्तः । भवां न्तुच्छन्दोनिधिरिति
महान् विशेष इति च प्रतीयते ॥ ७ ॥
|
तुङ्गशृङ्गमुखमाश्वभियन्तं सङ्गृहय्य रभसादभियं तम् । |
तुङ्गेति । तुङ्गे शृङ्गमुखे शृङ्गाग्रे यस्य, तुङ्गशृङ्गं मुखं यस्येति वा । अभियन्तम् अभिगच्छन्तम् अभियं भयरहितं भद्ररूपं वृषरूपम् अभद्रं दुष्टं सङ्गृहय्य गृहीत्वा मर्दयन् निगृह्णन् । अमदयः प्रसादयामासिथ ॥ ८ ॥
|
चित्रमद्य भगवन्! वृषघातात् सुस्थिराजनि वृपस्थितिरुर्व्याम् । |
चित्रमिति । बृषघातादू अरिष्टवधाद् उर्व्यां वृषस्य धर्मस्य स्थितिः [१] सुस्थिराजनि। वृष्ण इन्द्रस्य चेतसि[२], वृषस्य धर्मस्य चेतसि, धर्मबुद्धौ सज्जने वा । वृषघाताद् वृषस्य स्थितिः वृषचेतसि मोदश्चेति चित्रम् ॥ ९ ॥
|
औक्षकाणि! परिधावत दूरं वीक्ष्यतामयमिहोक्षविभेदी । |
औक्षकाणीति । हे औक्षकाणि! उक्षसमूहाः ! वृषभसमूहाः ! यूयं दूरं० परिधावत । इहायमुक्षविभेदी वृषहन्ता अरिष्टहन्ता वा । इत्थमात्तहसितैः व्याहृतहास्यवचनैः ॥ १० ॥
इति सुदर्शनाख्यविद्याधरस्य शापमोक्षवर्णनं शङ्खचूड-
वधवर्णनं वृषभासुरवधवर्णनं च
सप्ततितमं दशकम् ।
