धारणं लेभे । तादृङ्महिमेदमित्याह – यदिति ॥ १० ॥
इति वामनचरिते महाबलेरातिथ्यवर्णनं त्रिंशं दशकम् ।
|
प्रीत्या दैत्यस्तव तनुमहःप्रेक्षणात् सर्वथापि |
प्रीत्येति । तनोर्महसश्च प्रेक्षणात् सर्वथा स्वागतवचनादिभिः । भक्तं भृष्टान्नम् ॥ १ ॥
|
तामक्षीणां बलिगिरमुपाकर्ण्य कारुण्यपूर्णो- |
तामिति । अक्षीणां जगदीश्वरत्वख्यापयित्रीं, हे विश्वेश्वर ! सर्वे सर्वस्वं मे देहीति निगदिते याचिते तद्वचः कस्य वा न हास्यं स्यात् । अतः पदत्रयमेव याचितवानसि ॥ २ ॥
|
विश्वेशं मां त्रिपदमिह किं याचसे बालिशस्त्वं |
विश्वेशमिति । स दृप्यन् सर्वो भूमिं वृण्वित्यालपत् । दर्पस्य फलमाह - यस्माद्विति । अतदर्हो बन्धनक्षेपवादानर्हः । तर्हि कथं भगवान् बबन्ध । अनुप्रहायेत्याह- गाढेति । सम्यग् विषयविरक्तिमापाद्य स्वस्मिन् मनस्समाधानायेत्यर्थः ॥ ३ ॥
