|
विद्याधराधिपतितां स हि[१] सप्तरात्रे |
स्तोत्रमिति । शेषवपुषोऽनन्तमूर्तेः ते तव हरेस्तोषाय प्रसादाय तपस्यन् स चित्रकेतुः सप्तरात्रे सप्तरात्रान्ते विद्याधराधिपतितां लब्ध्वा भवन्तं शेषमूर्तिम् ॥ ६ ॥
त्वं चानन्तरूपे[२]ण प्रादुर्भूयात्मतत्त्वमुपदिश्य तिरोहितवानित्याह-
|
तस्मै मृणालधवलेन सहस्रशीर्णा |
त्वादिति । (ते?) तव गुणगणं हरिचरितं विद्याधरसुन्दरीभिः सङ्गापयन् ॥
|
अत्यन्तसङ्गविलयाय भवत्प्रणुन्नो |
अत्यन्तेति । स च श्रीशङ्करं परिहसन् उमयाभिशेपे आसुरीं योनिं याहीति शप्तोऽभूत् । स्वतः सङ्गातिरेकरहितस्यात्यन्तसङ्गविलयाय भवतेश्वरेण प्रणुन्नः प्रेरितोऽसौ नूनमिति तर्कयामि, अन्यथा तस्य देवहेलनायोगात् ॥ ९ ॥
|
निस्सम्भ्रमस्त्वयमयाचितशापमोक्षो |
