वार्तिके । ९॥ ॐ पराङ्य भाष्यकारेणेतम्, अथ वा पुन तम्। अभ्युषेयवदनं तत्पूवक्तदोषपरिहारम्। बाचिन्तन्यायेनोक्तम् । परमार्थतस्वन्यानर्थ" पारौंपादितर्थवादत्वफल श्रुतिर्न फलप्रतिन् । १ यत यते । यथा ये ऽश्वमेधेन यजते उ चैनमेव ॥ः । यथा य जीवादे ब्रह्मदत्यान्नरणं- यदि सिध्येको जातु धेः। णत्वमिति । यास्सध्यमंश्वमेधं कुर्यात् तद्विधानं चानर्थकमे ब्दशनच्चेद्वर्मः सिोको नामानेकनवदिल । खेदमनुभवेत् । तसारकनुवदेव ज्ञानपूर्वप्रयोगस्यैव" | कथ्यवदुपचारत्तण्डुल ढववक्षणवद् शने घर धर्मपरिधराभिधानशक्तिमात्रप्रदर्शनार्थमेव यत्वप्रतिपादनाय। द्रव्यसंस्करकर्मसु परार्थः द्विनेन ॥ येन ज्ञानस्य पुरुषशब्दसंस्कारत्वेन निराकाङ्कस्य श। frसंभवत् ॥ सर्वथैव हि विज्ञानं संस्कारत्वेन गम्यते । " मोप परद्रे चात्मविज्ञानादन्यत्रेत्यवधारणत् ॥ शास्त १ . आत्मज्ञानं च संयोगपृथक्तत्वर्थपुरुषार्थवेन पुनः स्म न विमा परलोकफलेषु कर्मसु प्रवृत्तिनिवृत्यसंभव । य आत्मपत्रपान विजरो विहेयुर्विशोको विGि पासः सत्यकामः सत्यसंकल्पः स ऽवेष्टव्यः = विजिधम्य या गया सन्तव्यो नोयडया मलम्पासीतेति ईमूगप • पोशाश्चमषिोभैर्विशसyअनिलेनेव |मन्त्रः ९ पिशङ्गानि
शिक्ष-श्च ये। १७
