(०)
उच्चारणं वा भवेत् । व्यवहारभापा कघुपदुयुक्ता भवितु अहत । ये सस्कृतं देशस्य व्यवहारभापां कामयन्ते, ये इच्छन्तं यत् तत् राष्टूभापा राजभपरा च भवेत् पूर्ववत्, त अस्माकं (चनद्नस्य महच्च अनुभविष्यन्ति न अन्ये ।
चिचार-गास्भौयं भवतु परं भापा सरा भवित्तव्या ! अयं गुण प्राचीनसरादिव्ये ' वाक्ये सम्धिवारणात् ` आगन्तुं श्क्नोति । वस्तुतः चाक्यपदे सन्धिः नियमाष्षेरुद्धः व्याकरणासम्मतर्च । पदानि तु पृथक् पृथक् वाक्ये भावेतव्यानि, येन तेपां रूपं, छेखनं उच्चारणं स्पष्टं स्यात् । वाक्यं विविघ-पदयुक्तं भवाते सज्ञा- वि्ोेपण-क्रिया-स्ैनामेत्यादे-- रूपम् 1 न्यूनातिन्यूनं एकस्मिन् वाक्ये कर्ता भआावदयकः, तथा क्रिया 1 पतानि सवाणि पदानि भवन्ति अथात् व्याकरणाज्चुसारं तेषां सय॑पां पृथक् पृथक् रूपाणि भवन्ति । तप्य चाक्त्रेष॒ विघिधपदानां पृथक् पधक ठेखनं सावडयकम् । अनेन चणंनातीौत सार्य आगमिष्यति, तथा संरुरुतस्य मदीयान् प्रचारः भविप्यति, न केवलं भारते मपि तु सर्यसिन् छेके पूवेवत् 1
वेद्धिक भाषा वस्तुतः सरटा वियते, या सर्वासां भाषाणां जननी । इदं कथितं अस्माभिः यत् वेद्भाषा देवानां भाप भाष विद्यते, येन खा ' देववाणी ' दति कथ्यते! टोकरे मनुष्याणां यपि मापा चिच्यते छोकिक-संस्रतस्पेण । यथा वेदृभाषातः छोकिक- संर्टतं निम्खनम्, प््वमव दसोकिक-सस्छततः भारते सर्वा घन्तीव-भापाः निम्खताः, न्यूनातिन्यूनं सर्वा ध्रान्तीय भापासु मस्छृतस्य प्रभावः जपिततः । ` संस्कृतम् ` पस्य खुयाग्य संपदकाः संस्टतय्राणः; पं. काटीप्रसादश्तासि मदोदयाः २९५ वत्मरम्य १४ सर याक्र धत राष्टरभाषात्यं स्टततस्य पच दषटम् "' शीव चेच च्रियन्ति-
