(५१)
अनेन वालकः करं सुधाः अपि कदापि कदापि श्रमे पतत्ति यत् पूर्वच्छरः कः परस्वरः कः १ पदानां वास्तविकं रूपं यपि शतं न मदति । ते वराकाः पदानां खरूपनिण॑ये व्यथं समयं यापयन्ति । तथापि कदापि कदापि खङूपातेणंयः न भवति । दवितीयं हस्व- दी्थ-खरसन्धौ शकं रूपं जायते यथा भदस्व--दस्रखरसन्ध्योः तथा दोधे-दीधखरसन्ध्योः । कदापि कदापि पतानि पदाति अपि भवन्ति यानि हस्व-स्दर-युतानि दीधं-स्वरयुतानि वा स्युः सन्धौ मथवा खन्धि-नियमकरारणात् एकपदस्य द्धे रूपे भवितु अर्हतः येन अथं भेदः उत्पद्यते मर्थात् एकस्यां दृक्ायां भन्यः खथैः तथा सन्यस्य दद्यायां अन्यः सथः भवति। भीमद्धगयद्धी- ताया पकः सुप्रसिद्धः ग्छोकः वियते । सवेघर्पान्. परित्यज्य मामेकं शरणे ब्रज 1 अहं स्वां सर्वपापेभ्यो मोक्षयिष्यामि मा शचः 1 ( सध्यायः १८, च्छोकः ६६ )
अस्य जगद्धिख्यात-च्छाकस्य अर्थ. बहुप्रकारेण पकयते।
अस्माकं निवेदनस्य अर्यं आशयः यत् वदब विद्धांसः (सच
+-घर्माम्' दति पदं मत्वा समर्थान् कुवन्ति । अस्माकं मते अप्िश्द
पद् प्व पद्यते, परे कतिपय विद्धासि" ,सवन अधमान्" दात्त पद् गृद्दीत्वा धथ वन्ति । स्वपक्षे पते विद्धाः षद् खतं परन्ति ।
दाकर्प्यादिषु पररूपे चाच्यम् \ त्यटेः ॥
( छष्ुासंद्धान्त-पमुदी पृरघः १४)
परं यादे 'सव~+धर्मान्' पद मन्येत सदा भिप्रः यथः
भविप्यति । यदि खव + सधमान्' पदं मन्येत तथा सवधा भिन्नः
यिषरीतः चां यथः मविष्यति' यिद्धास" मम निचेश्नस्य तात्प
&
