२९०
विदग्धमुखमण्डनं ।
कोर्थः किं भवता छतं रिपुकुखं कीदृक् सरो वासरे ॥९॥ विकचवारिजराजिसमुद्भवोच्चखितभूरिपरागविराजितं ॥ इति खण्डोचतरजातिः ॥
विभर्ति वदनेन कि कइह सत्वर्पीडाकरं
कुलं भवति कीदृशं गलितयौवनं योषितां । बभार हरिरंवृधेरुपरि कांच केन स्तुतो इतः कथय करूवया नगपते भयं कीदृशात् ॥१०॥ विषमपादनिकुञ्जगताहितः ॥ हरिर्वहति कान्तवास्यरिष कागताकच्च
काकमर्चयति रोगवान् धनवर्ती पुरी कीदृशी । हरिः कमधरद्दखिप्रभ्टतयो धरां किं व्यधुः
कया सदसि करूवया वद जितेाम्बुधिः कीदृशः ॥ ११ ॥
कुम्भीरमीनमकरागमदुर्गवारिः ॥ इति पादोत्तरजातिः॥ चत्वार्यराणि पादाभ्यां नेमिं पादद्दयेन च ।
लिखित्वा दक्षिणावर्ते चक्रं प्रश्नमवेहि मे ॥ १२ ॥ कच्चौरस्य छिनति क्षितिपतिरनघः किं पदं वक्ति कुत्सां
शैणीसम्बोधनं किं वदति कमलभूः काच विश्व विभर्ति । चक्रांगामन्त्रणं किं कथमपि सुजनः किं न कुर्यादनार्ये कीदृग्मोक्रुःपुरं स्यात्पयसिवदकुतोमीनपंक्तिर्विभेति॥१३॥ किं खछं शारदं स्याद्ददति दृषगतिः केांशुमाखी पविचः कोस्मिन् कि जीवन कां विरचयति कविर्वह्निसम्बोधनं किं।
नाकां क्षन्ति स्त्रियः कं तनुरसुररिपोः कीदृशी कञ्च मूकः
