छत्रत्रयं न यदि शारदनीरदाभं
श्यामं जिनाङ्गरुचिसङ्गनिभात् कुतोऽभूत् ।।
स्त्रीबालवृद्धनिवहोऽपि सुखं सभां ता-
मन्तर्मुहूर्तसमयान्तरतः प्रयाति ।
निर्याति च प्रभुमहात्मतयाश्रितानां
निद्रामृतिप्रसवशोकरुजादयो न ॥ ४५ ॥
मिथ्यादृशः सदसि तत्र न सन्ति मिश्राः
सासादनाः१ पुनरसंज्ञिवदप्यभव्याः ।
भव्याः परं विरचिताञ्जलयः सुचित्ता-
स्तिष्ठन्ति देववदनाभिमुखं गणोार्व्याम् ॥ ४६ ॥
इत्यद्भुतां त्रिभुवनैकंपतेः सभां ता-
मागत्य वीक्ष्य निखिलं हरिणा जिनेन्द्रम् ।
आकीर्णपुष्पमवनम्य पुनर्ममज्जे
हर्षाम्बुधौ भवसमुद्रतितीर्षुणापि ॥ १७ ॥
साक्षायिकाचलदृशोज्ज्वलसंयमेन
सप्तर्द्धिसम्यगवबोधचतुष्कभाजा ।
श्रीमल्लिनाथगणिनाथ तदीरितेन
पृष्टः समस्तविदसौ निजगाद तत्त्वम् ॥ ४८ ॥
अथ समयविदिन्द्रादेशतो वाद्यदेवै-
र्विनिहतजिनसंख्योदारभेरीप्रणादः ।
विघटितगिरिसन्धिर्विश्वविश्वैकभर्तुः
स्त्रिभुवनमपि यात्रारम्भमावेदयत् तम् ॥ १९॥
१. 'ध' क. पाठः.
