पुटमेतत् सुपुष्टितम्
५१
सप्तमः सर्गः।
विषाग्निशस्त्रादिविघातदूर-
स्त्रिदोषवैषम्यभवामयारिः ॥ १५ ॥
त्रिंशत्सहस्रीमितवत्सरायुः
स्फुटातसीसूनसमानवर्णः ।
तदायमुत्सृष्टधनुःशरस्य
स्मरस्य शङ्कां जनयाम्बभूव ॥ १६ ॥
पित्रापि निर्वर्तितदारकर्मा
ततः स यूनामधिपोऽपि वृद्धाम् ।
अग्राह्यत स्वामधिराजलक्ष्मीं
पुरैव राजा जगतां त्रयाणाम् ॥ १७ ॥
पुण्यैकलभ्योऽधिकसौख्यहेतु-
र्विचित्रवर्णो विशदान्तरङ्गः ।
नृपासनस्थोऽनमयत् त्रिलोकीं
सदीपवर्तीन् निधिवत् पदाग्रे ॥ १८ ॥
आस्थानलक्ष्म्याः सगुणोरुकान्ति-
नृपावलीमौक्तिकहारमध्ये ।
स्थितो दधौ नायकरत्नशोभा-
मसौ महानीलरुचिर्नृपेन्द्रः ॥ १९ ॥
स चन्द्रपाषाणसभापयोधौ
सचामरोल्लोलतरङ्गमाले ।
शेषोपमस्फाटिकविष्टरस्थः
श्रिया सनाथो हरिवञ्चकाशे ॥ २० ॥
१. 'न्ति:' क. पाठः-
