अ[१]नोविपिनधाविनं सततमेव काञ्चीपुरे
विहाररसिका परा परमसंविदुबीरुहे ।
कटाक्षनिगढैर्हढं हृदयदुष्टदन्तावलं
चिरं नयतु मामकं त्रिपुरवैरिसीमन्तिनी ॥ ९९ ॥
करणात्काञ्ची काञ्चीपुरमणिदिपञ्चील्याझरी-
शिर:कम्पा कम्पावसतिरनुकम्पाजलनिधिः ।
घनश्यामा श्यामा कठिनकुलसीमा मनसि मे
मृगाक्षी कामाक्षी हरनटनसाक्षी विहरताम् ॥ १०० ॥
इमे परवरप्रदं प्रकृति पेशलं पाचनं
परापरचिदाकृतिप्रकटनपदीपायितम् ।
स्तवं पठति नित्यदा मनसि भावयान्नम्बिकां
जपैरलमलं मखैरधिकदेहसंशोषणः ॥ १०१ ॥
|
इति श्रीमूककविसार्वभौमकृतौ पञ्चशत्यां स्तुतिभावकम्।
महाकविश्रीक्षेमेन्द्रकृतः
सत्यस्कन्धस्तरुणकरुणापूतपीयूषसिक्तः
क्षान्तिच्छायः शुभमतिलतालंकृतः शीलमूलः।
भूयात्सत्त्वसविलसत्पल्लवः पुण्यभाजां
धर्मः प्रोद्यत्कुशलकुसुमः श्रीफलो मङ्गलाय ॥ १ ॥
|
- ↑ अयमग्रिमश्च श्लोकः क-घ-पुस्तकयोर्नास्ति.
