पृष्ठम्:कादम्बरी-काशिनाथ पाण्डुरंग.djvu/262

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

तीसमागमोत्कण्ठाकृतचन्दनरेख?आएव भस्मललाटिकया बालपुलिनरेखयेव गङ्गाप्रवार्ह्म्_ मानम् ? अनेकशापभृकुटिभवनतोरणेन भ्रूलताद्वयेन विराजितम् ? अत्यायततया लेच् मालामिव ग्रथितामुद्वह्न्तम् ? सर्वहीरणौईरव दत्तलेचनशेभासविभागम् आयतोत्तुङ्ग शम् अप्राप्तहृदयप्रवेशेन नवयाआवनरागेणेव सर्वात्मना पाटलीकृताधररुचकम् अनु?ईच् त्वादनासाआदईतमधुकरावलीवलयपारईक्षेपविलासमिव वालकमलमाननं दधानम् ? अ?ं र्मुकस्य गु गेनेव कुण्डलीकृतेन तपस्तटाककमालईनीमृणालेनेव यज्ञोपवीतेनालंकृतम् ? सनालवकुलफलाकारं कमण्डलुमपरेण मकरकेतुविनाशशेकरु?ईताया रतोईरव बाष्पः दुभिरारचितां स्»फटिकाक्षमालिकां करेण कलयन्तमनेकविद्यापगासंगमावर्तनिभया मुद्रणेपशोभमानमन्तर्ज्ञाननिराकृतस्य मोहान्धकारस्वापयानपदवीआईमवा?नरजोलो ? ? ? स्या रसो द्रवस्तेन लुआतेत पकीभूतो यः प्रतईसरो हस्त?मं तद्वत्समाना सदृशी सुकुमारा सुकोम ङ्गला आईपञ्जरा च जटा सटा यस्य स तम् । भस्मेति । भस्म वईभूत्तईस्तस्य ललाआईटका पुण्र्रखईशे द्भासमानमुप्प्रावल्येन दीःयमानम् । अतईथेतत्बसाम्येनाह पुण्योईत । पुण्यस्य धर्मस्य पताकाआ धैजयृर्तावदाचरमाणया । रेसामाधईकृत्याहरनर इति । रारस्वत्या भारत्या यः रामागमः सगमस्तज्ज उत्कण्ठोत्कीलका तया कृता आवईहिता चंदनरेखा मलयजलेराआआ तयेव । अन्यस्यागमने गृहधवर्त्ढाक स्व?आआस्तु मुखमेब आनईवाराआए आईनलयमतस्तदुपरई चन्दनलेखाकर?आत्मईतई भावः । कयेव कमईत्याकादृआआया बालेति । वातं सूक्ष्मं यत्?लिनं जलोआईज्?तं र्तारं तस्य रेर?आ लेखा तयेवोद्भाव्यमानं ज्ञायमानं गां आईमव खर्धुनीवे गीमईब । उआनेक्वेति । ?ंआनेकानामसरख्याना शापभृकुर्टानां यद्भबनं गृहं तस्य तोरणेन रेणेवं?ईधेन भ्रु_लताद्वयेन ?ईराआईजतं शोआभईतम् । एतेन सर्वेषा शापप्रदाने क्षम इत्तई ध्बनईतम् । अत् आआ?आआयततयाआतई?ईस्तीर्णतया लोचनमयी नेत्रमयी ग्र थईतां आआआआईफतां मालामईब जपमाआईलकामईवोद्ब सर्वेति । सर्व?आआई गैः रामग्रमृगौरईव दत्तो लोचनशोभायाः संवईभागो यस्मै रा तम् । ङाआयत इति । बिर्स्तार्ण उत्तुङ्ग उच्चैस्तरो शणवंशो यस्य स तम् । उआप्राप्त इति । अप्राप्तोऽनुपलब्धो हृदये आईच?ए येनेवंवई?एन नवं प्र त्यग्रं यद्योवनं तारुण्यं तस्य रागेणेत सर्वात्मना रार्वप्रकारेण ?गटर्त्ढाकृतः श्वेतरत्त्क्तीत् आआव रुचकं बीजपूरो यस्य स तम् रुचकं तु वीजपृ_रे आनईष्केऽमौवर्चलेऽआईग् च इत्यनेकार्थः । धर आआब रुचकं स्वीस्तकद्रव्यं यरय स तम् । रुचकं स्वस्तिकद्रव्ये इत्तई ?ईआः । पुनः आईकः ? द?आनम् । क्तईम् । आनांआ मुर?म् । अ?ईवति । अनुआद्भईन्नान्यप्रकीटतानई श्मभूआईण यस्य तस्य भ् तस्मात् । ङानासादीति । आआनासा?ईतोऽप्राप्तो मधुकरावत?या भृङ्गपङ्कया बलयाकारे?आ यः परईक्षेपः ताआक्ष?आआए आईवलासो येपैवंभूतं वालकमलमईव नवीननातीढनमईव । उआनङ्गेति । अनङ्गस्य कंदर्पस्य य् ?नुस्तस्य कुण्टुर्ताकृतेन गुआआआएनंव ज्ययेब । त?ग् इति । तप एव तटाकः काराआरस्तस्य कमालनी । तस्या मृणालेने_ब त्त्वईरो ओवंभूतेन यज्ञोपवीतेन यज्ञ?ऋने?आआलंकृतं आईबभूईआपतम् । एकेनेति । आआकेन