आपत्ती निरुप्नं हविरित्यादि गुरुसूत्रकरणमाययणं निरुयैता श्राद्धती होतीति ब्राह्मणव्यांचियासयेति द्रष्टव्यम्। सूत्रं चैवातमाघाने । अज्या- नयो भद्रान इत्यन्ताः ॥ पुरस्तादा स्विष्टकृतः । १३ । नारिष्टेभ्य उपरिष्टानुहोत्यागन्तुवात् । श्राग्रयणं निरुप्पेति यागानुन वादो ऽयं न निवीयमानस्येति भावः ॥ मोक्षादि कर्म प्रतिपद्यते । १४ । एकमुलूखलं मुसलं प्रतिबीजं वा । १५ । अोलूखलमुगलमा जणाहूयोरेवाथ नानालविकल्पो नान्येषाम् । अतः शूर्पादोन्येकैकानि भवन्ति । सत्वाषाढस्लाइ एकसुलूखल सुमन्तं पूर्ण कृष्णाजिनं चेति । प्रदर्शनार्थ सेतदिनामियन्ये । भारद्वाजलाई चौषि रुपीणि प्रयुक्ति होण्युलूखलानि दे दूषदाविति ॥ तत्र पैकले प्रदेशभेदेन निर्वाीपादापौ विवेकपरापवने तु सामर्थ्यात् पात्रान्तरे Bhata बौजस्य भवतः । तथा दृषद्यधिवापः पर्यायेण पात्रोकृष्णाजिनयोः प्रस्कन्दनं संवापय प्रदेशभेदेनेत्यादि द्रष्टव्यम् ॥ बोजसंस्कारेषु संभवता तन्त्रलंभितरेषासाहत्निश्च यथायथमनुस्- धातव्ये। तवाह भारद्वाजः श्री तन्विभावादकैक बोजमपवर्जये- दिति सर्वेषु हविष्कृदवहननमन्त्रः । १६ ।
