समीये श्रौतसूत्रे | tarairaat खस्ति ते पारमशीय । तन्तुरक्षिततो मा चित्या असौ स्वस्ति ते ऽस्त्वसौ स्वस्ति ते त्वत स्वस्ति ते इस्विति पुषार्था नामानि गृह्णाति बिखिरे- कैकस्य । स्वस्ति वो ऽस्तु ये मामनुस्य पश्मोरहस- स्पान्तु चौथ पृथिवी चापौषurञ्चोकच ता च । यथा इत्यदसवो गैौर्य चित्पदि पितामनुब्बता यजचाः । वो मुञ्चता संहः प्र तार्यने प्रतरं न आयुः ॥ वयः सुपर्णी उप से दुरिन्द्रं प्रियमेधा ऋषयो नाधमा- ना। अप ध्वान्तमूर्णुहि पूर्धि चक्षुर्मुमुग्ध्यस्मान्निधयेव बहान ॥ अम आयूंषि पबसे दधिक्रावणो अक्रारिषमि तिदे समाने वर्चे विहवेषस्विति चतस्रो sोषमाविम सुम इत्येषा। तत्सवितुर्हणीमहे वयं देवस्य भोजनम् । श्रेष्ठं सर्वधातमं तुरं भगस्य धीमहि ॥ अस्य हि स्वयंश स्तर सवितुः कञ्चन प्रियम् । न मिनन्ति खरा- इति द्वाविशी कण्डिका अद्या नो देव सवितः प्रजावत्सावीः सौभगं । परा दुःषप्रियं सुव ॥ विश्वानि देव सवितदुरितानि परा सुव । यद्भद्रं तन्म आ सुव । अनागतो अदितये वयं
