महाशान्तिं प्रयुञ्जीत सर्वोपद्रवनाशनीम् ॥
सर्वरोगप्रशमनीं सर्वापद्विनिवारिणीम् ।
रौद्रीं कुर्यान्महाशान्तिं श्रद्धया बहुदक्षिणाम् ॥
कङ्काद्यद्भुतं आथर्वणाद्भुते ।
काकोलूकवका गृध्रा हंसाः श्येनाः कपोतकाः ।
गृहे रथे ध्वजे वाऽपि पतन्त्येतेऽप्यकारणात् ॥
उत्पन्ना मधुवल्मीकवरटाच्छत्रिका तथा ।
उत्पाट्यतेऽयथाकाले तद्विद्याद्भुतं महत् ॥
मानुषाणां एतेद्द्गेहे काकी द्वारि कटायते ।
स्थूणा प्ररोहते यत्र अद्भुतं च महद्भवेत् ॥
असिराजीवतप्तं तु द्वित्र्यनेकशिरस्तथा ।
संहताश्चैव युज्यन्ते जातमात्रा हसन्ति च ॥
अजा गावो महिष्यश्च[१] दह्यमाना स्रवेदसृक् ।
सूर्याद्भुतं विजानीयात् पूजयित्वा दिवाकरम् ॥
दध्याज्यमधुसंयुक्तसमिधस्त्वर्कसंभवाः ।
मब्रिराजप्रभृतिभिर्जुहुयादाज्यमेव च ॥
सुवर्णसहितां गां च दद्याद्धोत्रे च दक्षिणाम् ।
सर्वे दोषाः प्रणश्यन्ति ततः संपद्यते शुभम् ॥
सिंहासनं रथं छत्रं चामरं ध्वजमेव च ।
अकस्माद्भङ्गमाप्नोति विना वातादिदूषणैः ॥
अनारोहणको राजा पतेत् सिंहासनादपि ।
वाहना यत्र उद्यन्ते भूमौ विशति कोकिलः ॥
- ↑ एतासां का विदेकेति शेषः ।
