नारदः ।
रुधिरं प्रसवेद्यत्र दुह्यमानासु धेनुषु ।
प्रभुश्व म्रियते तत्र धनहानिर्न संशयः ॥
भीष्मपर्वणि कुरुक्षयनिमित्तम् ।
"प्रधानाः सर्वलोकस्य यास्वायत्तमिदं जगत् ।
ता गाव: प्रस्रुता वत्सैः शोणितं प्रक्षरन्त्युत"[१] ॥
भागवते जगदुद्वेजकहिरण्याक्षोत्पत्तौ ।
"गावोऽत्रसन्नसृग्दोहाः"[२] ।
रोधिरदोहे तु शान्तिमाह नारदः ।
दधिमधुघृताक्तायाः पालाश्याः समिधोऽयुतम् ।
मयूरचित्रे तु ।
गवां रक्तत्य संदोहे राजा स्याद्रिपुगोचरः ।
दुह्यन्ते रुधिरं गावस्तण्डुला अकुरन्ति वै ॥
अर्वाक् स वत्सरं नश्येत् प्रभुर्देशो भवेद्वनम् ।
अष्टोत्तरसहस्रं तु महाव्याहृतिभिः शुचि ॥
उदुम्बरसमिद्धेऽग्नौ दानं गोर्द्विजभोजनम् ।
तत्रैव ।
धेन्वाः संदुह्यमानायाः कृमयः संभवन्ति च ।
ऐन्द्रीं शान्तिं ततः कुर्यात् सहस्रं जुहुयादथ ॥
त्रातारमण्डलमिति मत्रेणाष्टोत्तरं शुचि ।
चरुकर्माशनं चास्य ब्राह्मणाँस्तर्पयेत् ततः ॥
पायसैर्मधुसंयुक्तैर्दधिक्षीरगुडोदनैः ।
महोत्पातोपशान्त्यर्थं हुतान्ते बहुदक्षिणाः ॥
गर्गः
धेनुर्धेनुं पिबेद्यत्र ह्यनड्वाननुडुहस्तथा ।
