शालिहोत्रः ।
यदा बालेषु पुच्छे वा जघने चापि वाजिनाम् ।
अग्निर्भवति धूमो वा तदा विद्यान्महद्भयम् ॥
कूर्मकुक्ष्यक्षिजङ्घासु यदा ज्वलति केसरी[१] ।
तदा भर्त्तुः प्रवासः स्यात् सर्वशस्यविनाशनः ॥
कीर्यन्ते यदा बाला ज्वलमानस्य वाजिनः ।
चित्रवृष्टिस्तु पर्जन्यस्तस्मिन्नुत्पातदर्शने ॥
ज्वलन्ति बाला धूमानि यदा प्रायेण वाजिनाम् ।
तदाऽस्त्रेण विजानीयाद्बुधः सेनापतेर्ध्रुवम् ॥
बालैरभीक्ष्णं प्रकिरन् स्फुलिङ्गश्च यदा भवेत् ।
वरूथिनी तु सेनायाः क्षिप्रं शस्त्रेण बध्यते ॥
गर्गः ।
सौम्याग्नेयं जगत् सर्वं हयास्तेजोगुणाधिकाः ।
हुताशनप्रणीताश्वः परमाय प्रजायते ॥
दीप्यते ग्रासरहितस्ततस्तेजोमया हयाः ।
तस्मिन्नग्नौ शरत्काले मदकाले च वाजिनः ॥
न ग्राह्याणि ज्वलनानि नृत्यगानादिकेषु च ।
समग्रफलदा न स्युर्याज्ञिके ज्वलानि तु ॥
शालिहोत्रः ।
तन्मुखं सर्पिषाऽभ्यक्तं प्रोक्षयेद्गौरशर्षपैः ।
अहतक्षौमसंवीतमाल्यदामविभूषितम्
प्रदद्याद्दैवतेभ्यो वा द्विजेभ्यश्चैव तं तथा ।
सप्तरात्रात् परं वाऽपि निष्क्रमेणोपपादयेत् ॥
- ↑ अश्वः इति ।
