प्रशस्तकर्णाः स्निग्धाङ्गा रक्ताक्षा विजयोत्सुकाः ॥
ह्रेषन्ते तुरगा यत्र तत्रापि विजवं ध्रुवम् ।
त्रिषु स्थानेषु संक्रम्य शब्दमेव प्रकुर्वतः ॥
सुवृष्टिं सुभिक्षं च विजयं चैव निर्दिशेत् ।
खादन्तस्त्वतिह्रेषन्ते न च विस्फोटयन्त्युत ॥
द्वार्याचार्यस्य वेद्यां वा सर्वासिद्धिं च निर्दिशेत् ।
ग्रसित्वा खादनं चैव सतृणं चैव ह्रेषते ॥
भूमिलाभं सुवृष्टिं च राज्ञश्च विजयं विदुः ।
विष्णुधर्मोत्तरे ।
ह्रेषतस्तुरगान् ज्ञात्वा घोषो वा वाजिनो भवेत् ।
तदा विजयमाख्याति स्वामिनो ध्रुवमेव तु ॥
शालिहोत्रः ।
शिरसा तालुकण्ठे च अनुक्रोशं शनैः शनैः ।
सिञ्जितं तद्विजानीयाद्ग्रासार्थेनानिमित्ततः ॥
ग्रासार्थेनानिमित्तत्वादफलं तदित्यर्थः ।
चित्रसत्त्वा यदाश्वाश्च नाभिनन्दन्ति खादनम् ।
परस्परेण ह्रेषन्ते विद्यादग्निभयं ध्रुवम् ॥
शुष्केन्धनं च काष्ठं वा खादन्तो यत्र[१]ह्रेषते ।
आदित्यं य उदीक्षन्ते विद्यादशनिजं भयम् ॥
स्तम्भयित्वा तु लाङ्गूलं वीक्षमाणोऽपि ह्रेषते ।
विजृम्भमाणो बहुशो वग्निना भयमादिशेत् ॥
यदा स्थानगतोऽन्योन्यं ह्रेषमाणो ह्युदीक्षते ।
स्वेदमानः पुरीषेण सद्यो रोगं विनिर्दिशेत् ॥
- ↑ ह्रेषन्ते इत्यत्र ह्रेषते इत्यसाधु पाठः ।
