यो नागो रणसमये न तस्व भर्त्ता जयं लभते ॥
यः किङ्किणीकलकलसदृशं नादं करोति कुपितोऽपि ।
त्याज्योऽसौ नरपतिना सेनासन्तापकृद्भवति ॥
कृष्टतरुरुहो नादं बृंहति पर्यश्रुलोचनो हस्ती ।
पीलुपतियातृनाशं स्वदेहनाशं तदा कुरुते ॥
वामान्दोलितचरणो यदा करी बृंहते सनिःश्वासम् ।
आलानगतः कुरुते तदा वधो यातृपीलुपयोः ॥
एवं कुर्वीत यदा प्रकृतिस्था बृंहितानि मातङ्गाः ।
औत्पातिकानि राज्ञस्तान्येव भवन्ति नान्यानि ॥
रुतकालोचितयवसान्नपानशयनादिभिः सुखिनः ।
विचरन्तो बृहन्ते उत्पातकृतं रुतं तु विज्ञेयम् ॥
शान्तिं तदुपशमार्थं द्विजभोजनपूर्विकां तदा कुर्यात् ।
पायसमधुप्रधानं विप्रेभ्यो भोजनं देयम् ॥
सहदेवी मञ्जिष्ठा लाक्षा विजया शतावरी पाठा ।
पुत्रञ्जीवारिष्टकसहिता मुस्ता हरिद्रा च ॥
द्रव्याण्येतानि सुचूर्णितानि सारस्वते जले कृत्वा ।
स्नपयेत् कुम्भशतेन हि मतङ्गजं भद्रके दिवसे ॥
स्नपितस्य ततः शीघ्रं प्रदक्षिणीकृतपिनाकिभवनस्य ।
औत्पातिकः प्रणश्यति दोषो नागस्य नरनाथ ॥
अथ मदफलम् । तत्र राजपुत्रः ।
अप्राप्ते मदकाले च यदा माद्यति वारणः ।
उपस्थितं विजानीयादुपसर्गं बलस्य तु ॥
न विद्यते मदः काले भवेच्चेवारणस्य च ।
