ज्योतिःपराशरविष्णुधर्मोत्तरयोस्तु ।
प्रकृतेर्विकृतिर्नृणां बुद्धीन्द्रियशरीरजा ।
अकस्माद्दृश्यते येषां तेषां मरणमादिशेत् ॥
चरकः ।
मरणं चापि तन्नास्ति यन्न रिष्टपुरःसरम्-इति ।
तच्च रिष्टं द्विविधं नियतमनियतं च । तत्र कालमृत्युसूचकं नियतम् । गणितागतायु:समाप्त्यामरणं कालमृत्युस्तत्र प्रतीकाराभावः ।
महाभारते ।
न मन्त्रो न तपो दानं न मित्राणि न बान्धवाः ।
शक्नुवन्ति परित्रातुं नरं कालेन पीडितम् ॥
कैश्चिदपि कालमृत्योरपि वञ्चनोपायो दर्शितः ।
तथा च ।
रसायनं तथा द्रव्ययोगयुक्तैर्महात्मभिः ।
कालमृत्युरपि प्राज्ञैर्जीयते नालसैर्नरैः ॥
सुश्रुतश्च ।
ध्रुवं त्वरिष्टमरणं ब्राह्मणैस्तत् किलामलम् ।
रसायनतपोजप्यतत्परैर्वा निवार्यते ॥
अकालमृत्युसूचकमनियतम् । क्रूरग्रहदशान्तर्दशादिमरणमकालमृत्युः । तच्च स्वस्त्ययनादिसाध्यमेवेति ।
अथ रिष्टविशेषाः । तत्र वुद्ध्यादिरिष्टानि ।
तत्र पराशरः ।
सूक्ष्मार्थदर्शिनी मन्दाऽमन्दाऽसूक्ष्मार्थदर्शिनी ।
तपोयोगादृतेऽतीव बुद्धिः स्यात् प्राणसंशये ॥
सुश्रुतः ।
ह्रीरपक्रामति यतः कान्तिस्मृतिधृतिश्रियः ।
अकस्माद्यं भजन्ते च स परासुरसंशयम् ॥
