भीष्मपर्वणि कुरुपाण्डवसैन्यक्षयनिमित्तम् ।
“ध्रुवः प्रज्वलितो घोरमपसव्यं प्रवर्त्तते"[१] ।
अथर्वमुनिः ।
यवक्रोतोऽथ रैभ्यश्च नारदः पर्वतस्तथा ।
कण्वश्च रैभ्यपुत्राश्च अर्वावसुपरावसू ।
सप्तैते स्थावरा ज्ञेयाः सह सूर्येण सर्पिण ।
स्थावराणां नरेन्द्राणां प्राच्यानां पक्षमाश्रिताः ॥
स्वस्त्यात्रेयो मृगव्याधो रुरुधः प्रचुरस्तथा ।
प्रभासश्चन्द्रहासश्च तथाऽगस्त्यः प्रतापवान् ॥
दृढव्रतस्त्रिशङ्कुश्च अजो वैश्वानरो मृगः ।
अरुणः श्वदतश्चैव याम्यायां स्थावराः स्मृताः ॥
गौतमोऽत्रिर्वसिटश्च विश्वामित्रश्च काश्यपः ।
ऋचीकपुत्रस्तु तथा भारद्वाजश्च वीर्यवान् ॥
एते सप्त महात्मान उदीच्यां स्थावराः स्मृताः ।
शिशुमारेण सहिता ध्रुवेण च महात्मना ।
पुलस्त्यः पुलहः सोमो भृगुरङ्गिरसा सह ।
हाहा हुहुश्व विज्ञेया विष्णहृदयमुत्तमम्
एतेषां स्थावराणां तु नियतानीति बुद्धिमान् ।
अवस्थानानि सर्वेषां दिक्षु रूपाणि लक्षयेत् ॥
प्रभान्वितानि श्वेतानि स्निग्धानि विमलानि च ।
अर्चिष्मन्ति प्रसन्नानि तानि कुर्युः प्रजा प्रजाहितम्।
निष्प्रभाणि विवर्नानि चेरुर्वीथ्याश्रितानि च ।
- ↑ ३ अ, १७ श्लो. ।
