२५२ अध्यायः उत्पात शान्तिः। अनृती विदिनारव्यवष्टिया भयाय हि ॥ १८ ॥ दृष्टिवक्त त्यभागः स्थात्पजग्वेद पूजनात् । नगराधपसर्पन्ते समीपमुपयान्ति च ।। २० ॥ नद्या हुदप्रयवगा विरसाश्च भवन्ति च । शलिलाशयकत्ये जप्तयो वारुणो मनः ॥२१॥ पकालप्रसवा नार्यः कालतो वामजास्तथा । विक्कत प्रमवा व युग्मप्रमवनादिकं ॥ २२ ॥ स्त्रीणां प्रसवधै कृत्ये मनोविप्रादि प्रपूजयेत् । तड़वा हस्तिनी गौर्वा यदि युग्म प्रभ्यते ।। २३ ।। विजात्य विकृतं वापि झिाम मि येत वै । विकृतं वा प्रसूयन्त परचक्रभयं भवत् ।। २४ ।। होमः प्रभूतिवैकल्य जपी त्रिप्रादिपृजनं । यानि यामान्ययुक्तानि युक्तानि न वहन्ति च ॥ २५॥ प्राकाशे तूर्यनादाथ महद्भयमुपस्थितं ।। पविशन्ति यदा याममारण्या मृगपक्षिगा; ॥ २६ ॥ अरण्य यान्ति वा ग्राम्या: जयान्ति स्थलोद्भवाः । स्थ न वा जलजा यान्ति गजदारादिके शिवाः ।। २७ ।। प्रदोषे कुक्कटी वामे शिवा चार्कीदये भवेत् । ग्र हकपीतः प्रविशेत् क्रव्याहा महि लोयते ॥ २८ ॥ मधुरां मक्षिका कर्यान् काको मैथन गो दृगि । घामादतारणोद्यानहारप्राकार वैश्म ना || २८ ॥ अनिमित्त पतन हदामांगअमृत्य। रजसा वाथ धमेन दिनो यर समाकुन्नाः ।।३।।
