४४५ २५८ अध्यायः । ऋविधानं । ऋचो विषष्टिः प्रोक्ताश्च परखेटा धिमत्तम ॥ ७४ ॥ सर्वकल्मषनाशाय पावनाय शिवाय च । म्वादिष्टयेतिसतानां सप्तष्टिक दाहता ॥ १५ ॥ दगोतराण्य चाता: पायमान्यः शतानि षट् । एनजपंच जखमच घोरं मृत्यभयं जयेत् ॥ १६ ॥ श्रापाहिष्टे ति वा रिम्थी जपेत्पापभगाई ने । प्रदेव नेति नियतो जपेच्च मझधन्वम् ॥ ७ ॥ प्रागान्तिके भये प्राप्त क्षिप्रमाशम्त विन्दति । प्राविधाभिल्लम का जन मनमा निशि ॥ १८ ॥ व्यष्टायामदिते मर्य दयते जयमवान यान । मा पगामति मटय पन्यानं पचि विन्दति ॥ ८ ॥ जोगायति मन्ये न यञ्चित मुहदं प्रियं । यत्तेयमिति न सातम्तम्य मुहानमा लभेत् ॥ ८ ॥ महमाल पचाई ने नायविन्दले महत । इदं मध्यति ज हयात् धृतं प्रानः महम्रमः । ८) || पण कामा गां गो अथ कामयप्पथे । वयः सुपर्ण इत्येतां जपन त्रै विन्दते थियं ॥ ८ ॥ हवियन्ती यमभ्यम्य मर्चपापैः प्रमन्यते । तम्य रोगा विनश्यन्ति कायाग्निवई ते तथा ॥ ८३ । या अषधयः म्यम्तायनं मयं याधिविनागभं । सहम्पने अतीत्येतह टिकामा प्रयोजयेत् ॥८४ ॥ सर्व वेति परा शान्तिः या प्रतिष थम्त था । मत मंकाश्यपन्नित्यं प्राकामस्य कौर्तितं ॥ ८५ ॥
