[२५२ अध्यायः । व्यवहारकथनं । प्रमियोगमनिस्सोयं नैनं प्रत्यभिशेजयेत् ॥ ३८ ॥ भभियुवा च नान्येन त्यक्त विप्रतसिं मयत् । कुर्थात् प्रत्यभियोगमा छन्न हे मासेषु च ॥ ३८ ॥ उभयोः प्रतिभूर्यायः समर्थ कायनिर्णये। निवे भावितो दधारनं गज नममम ॥ ४० ॥ मिथ्याभियोगाद हिगतमभयायाम हरेत। माह सम्सेयपालध्ये व भिशापायये मिलगा ॥ ४ ॥ विचारयेसद्य एव कालोऽभ्य छया ममतः । देशाचाम्सरं यासि सकणी परिटि च ॥ १२ ॥ ललाटं विद्यते चास्य मुखदेवर्ण्यमेव न। स्वभावाहिकतं गएछन्मनोवा कायकर्मभिः ॥ ४३ ॥ अभियोगऽथ वा माश्ये वागदुष्टः परिकीर्तितः। सन्दिग्धार्थ म्बसम्वा यः माधयद्य व निष्यन्त ॥ ४४ ॥ म चाहतो वदेत किशिवनी दगडाच म मम । साहिषभयत: मम साक्षिणः पूर्ववादिनः ॥ ४५ ॥ पूर्वपञ्चेऽधरीभूते भवन्तु सरवादिमः । मगण विवादः म्याक्तव होमन्त दापधेन ॥ ४ ॥ दत्त पशं वसञ्चैव निना धनमेव च। छल निरस्थ दूसेन व्यवहाराबयेपः ॥ ४ ॥ भूतमप्यर्थमध्यस्त होयते घ्यवहारतः। लामे कमेकदेविभाषितम४८ ॥ हाय; मन्त्रिपेकार्थाव ग्राधस्वनिवेदितः। अन्योर्विरोधे न्यायम्स बनधाम यवहारतः ॥ ४ ॥
