[२११ अध्यायः । नानासनानि । दासौं हत्वा दिजेन्द्राय अप्सरोलोकमाप्नुयात् । दत्त्वा ताम्रमयौं स्थाली पलानां पञ्चभिः शरैः ॥ ३८ ॥ स्तदईरह भुक्तिमुक्तिमयान यात्() । शकट हषसंयुक्त दत्त्वा यानेन नाकमा ४० ॥ वस्त्रदानामभेदायुरारोग्य स्वर्गमञ्चयं । धान्धगोधमकलमयवादीन् स्वर्गभाग ददत् ॥ ४१ ॥ प्रासनं जसं पावं लवणं गन्धचन्दनं । धूपं दीपक ताम्बूलं लोह रूप्यञ्च रखका) ॥ ४२ ॥ . दिव्यानि नानाद्रव्यापि दवा स्थाद मुक्ति मुक्तिभाक् । तिलाव निलपानञ्च दत्त्वा खगमवाप्नुयात् ॥ ४३ ॥ अनदानात् परं नास्ति न भूत न भविति । हस्त्यश्वरथदानानि दासीदासम्हाणि च ॥ ४ ४ ।। प्रबदामस्य सर्वाणि कला नाहन्ति षोडशी । कत्वापि सुमहत्या या पश्चादवदो भवेत् ॥ ४५ ॥ मर्यपापविनिर्मुक्तो लोकानाप्नोसि चाक्षयान् । पानीय प्रपादत्त्वा मुशिमुश्लिमवाप्र यात् ।। ४ ।। अग्नि काठच्च मार्गादो दवा दौत्यादिमा यात्() । देवगन्धर्वनारीभिर्विमाने से व्यते दिवि ॥ ४७ ॥ धृतं तेलच लवणं दत्त्वा सर्वमवा यात् । र सलोनकोस मुशिमामात् १५पदोपह मेरे मासूम कोर समिनिए। समाग्नमापयारित
