पृष्ठम्:कादम्बरी-काशिनाथ पाण्डुरंग.djvu/226

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

गूआगांगुंआए मलैंतासंतानगहर्ने र तरनिर्पतितशुआ?कपर्णावकीर्णतले महावनंए प था । आंआ ?ंआन प्रतिनि?ऋच्य आआआस्यामि । न चास्मि प्रदेशे प्रयत्नेनापि प्गईरभ्रमता मगा मां आर् आऋऋआराआटाते यः तुवर्णपुरगामिनं प थानमुपदेक्ष्यति । श्रुतं आहई मया बहुश कंय आं । ग्?वर्णपुरं सीमन्तलेरधा शृईथव्याः सर्वजनपदानाम्? तत परतो निर्मानुषमर आःआआआईन्तक्र»म ?ंएंऋत्लासगिरिरिति । अयं च ६कलासः । तदिदानी प्रतिनिवृत्त्यैकाकिना स्व। आंआ ?ंआऋ ?आ द?ईनाआआआमाशां केवलमङ्गीकृत्य गातूयम् । आत्मकृतानां हि दोषाणां निय आर् ग यं आग्न्शृमात्मनैव इत्यवधायप् वामकरतलचलितरश्मिपाशस्तुरंगमं ०यावर्तयाग् । आ?आंआरात?उरंगम?आ पुनश्चिब्तितवान्८अयमुद्भासितप्रभाभास्वरो भगवा०एभानुरधुना आर् आर् आआएआ ग्शृनामीआआरिव र्मईध्यमलंकरोति । परिश्रान्तश्चायमि?एद्रायुधः । तदेनं तावदागृआं । । आयशृऋर्वाप्रवालृकृवलं कीस्मश्चिन्सररिआ शिलाप्रस्रवगे वा सरिदञ्भसिए धा स्रातपीतोद आरा आऋआगं कृत्वा ??आं च सलिलं पीत्वा कस्यचित्तरोरधश्छायां गुहूर्तमात्रं विआप्र?य त ? आआगि ःउ आरा चिन्तीआत्वा सलिलम?न्वेपमाणो मुहुर्मुहुआरईतस्ततो दत्तदृष्टिः र्प्ग्यटन्न आऋआईन । आआर्?आआईन्?ना_?ईआथुने वश्?आ ?आआईआग्ता दृष्टिर्यैन रा तथा तेन । लाभ वनं आवईशेपयन्नात?ंआविर आ_य_ऋआआऋआ आईआआर्पृआनि । अःयोन्यसंवद्धानीत्यर्थः । याआनई तरुराता?ई वृथ्_आशताआनई शारबाः स्कन्धशाखाः । षा लृशा त्रारगभ्यः प्राटुर्भूताः शारवाः एतेषा सतानं परम्?रा तेन आआहने क?ईढले । निरेति ं आ९ंं र् । ंऋ आईआग्त्तिना?ईआ स्रस्ता?ई या?ई शुष्कपर्णाआनई शष्कपत्राआईण तईरवकीर्घा व्याप्तं तलमधोभागो ।ं आंग्न आथा प्रातीईन?ऋत्त्य शघुङग् यास्यामई आआमईष्यामई । न चेति । उआस्मिन्प्रदेशे प्रयत्नेना ग्त् । आरांग्धगता र्पारत्रमण कुर्वता मया कीश्चत् मर्त्यधर्मा मनुष्यो न चासाद्यते न प्राप्यते यः पुग् । । आऋआआआआनई आं पाआआनं माआआमुपदे१यत्युपदेशं क?ईआयातई । मया वहुशोऽनेकवूआरं कायमानं प्रत्तईपाद्यय् आआआ ऋआई?आ ःंआआआः । श्रुतमाकीर्घातमुत्तरेण सुवर्णपुरम् । तीद्वशेषयन्नाहसवेति । सर्वजनपदानां समा ? । आलृग्?ऋ वायृ गयाः र्सामञ्तलेस्रा सीमन्तः केशवेशस्तस्य लेखेव लेखा । ततः परतोऽग्रतो आं आनु??आआ?ईतमग्_ण्य काननम् । तद्धरण्यमत्तईक्रम्योल्लह्व्य कैलासगिआर्र?र्त्तई । वयं चेति । जयं प्रत्यक्षः के आआरादृआनां प्रीतीनःआऋआय व्याघुटयंंका?ईना मया स्वयमुत्प्रेक्ष्योत्प्रेक्ष्य आईलोक्य त्त्वईलोक्य दीक्षणामपार्ब आऋ आं सं?आ??म आर्कृत्य ?राकृत्य ग त यं गमनीयम् । आत्मना कृतानां स्वयमाचारईतानां दोआआआणां दु । । आं आईर्ना?तं ?लमात्मनंएव स्रयभेवानुभवईतव्यमनुभववईषयकिर्तव्यम् । इत्यवधार्येतई आनीश्चत्य । व। _रऋ । ?ऋऋग्ननेऋन ना?ग्पाणितलेन चस्त्वईत कम्पितो रीश्मपाश ख्खलीनं येन स तुरंगम?ईआञ्द्रायुवं व्याबर्त आं आ» ंआगारा । निवर्तिततुरांआमश्चेति । आईनवीर्ततः आग्भ्राद्वरूढईतस्तुरंगम इन्द्रायुधो येनेवंभूत आ?_न आरा आईत्ती ततया यातवानः । तदेव दर्शय?ई०ंआबुंनेति । आधुना सांप्रतमयमुद्भाआईसताआईत् ०ंआता ना प्रभा कान्तिस्तया भास्ररः शोभमानो य्गे ?वात्रेप?आर्?आ?आत्र ??एआर् ?ईलग्गईथयो ?आग्ग्