ऋग्वेदै सभाष्ये यहुदैवतसामान्यात्' सूकं हिं बहुदैवतम् । 'ऋतं दे॒वाय॑ कृण्व॒ते वक्ष्यमित ऋषिः* ॥ १३ ॥ विश्वामित्रो द्वादशभिः स्तरक अनिमेव पुनश्चात् 'अग्ने॒ सह॑स्य॒ पत॑नाः । मध्ये चिरामो विस्पष्टस्तान्येषां स्तुतवानझिमादितः । समासं शौनकोऽब्रवीत् ॥ १२ ॥ मण्डलादौ ‘सोम॑ध्ये(स्य’*इ.)ति सूक्तेऽग्निः प्रथमं स्तुतः | वैश्वानरीयसुक्तेन व्रतो वैश्वानरः उपकग्य पुनश्चापि दावेव ऋषोणामृषभाद्रीनाम् मतो 'इन्द्रापर्यता बृहता अनुबाका समाप्तध हम मुद्दे विद॒श्योय वैश्वदेवानि सूहानि सत मध्ये क्रमशः स्तुतौ । आग्नेयत्वाच्च सूकानाम् आग्नेयेषु समागमः । ऐन्द्राद प्राक् हयचे हाग्निः' 'सोम॑स्ये (स्य” इति प्रधानतः ॥ १६ ॥ 'हुच्छन्ति ( त्वा इति द्वयधिकं सूक्तमैन्द्रं तयोत्तरम् । उन्दोदैवतसङ्ख्यानां समागमः ॥ १३ ।। स्नुसः ॥ १४ ॥ [ अ५, अ३, १. ४. ८ मनराव सकिएम. ९. चाि १२. ३.५१. १३. ३,५४ १५.समा भ. समागमः ॥ १५ ॥ समत्वात्कुशिकागतिः ।। १७ ।। विश्वामित्रार्घमुच्यते । [सदस्युस्तयोमध्ये सौक्षेत्रादपि देवरवा सामान्याद्वापर १. "देवस्य धाविसला. २. ऋऋ २, ५.१. भि. ५ जेधेनु कि इन्द्र॒ा को वा॑ यरुणे(“१४ इति सूकमाइद्विवेचतम् | एप क्य भानुः” इति आगारमजापतिः ॥ १८॥ श्रीण्यपश्वरप्रजापति | वैश्वदेवमयामितः ॥ १९ ॥ वामदेवस्तयोषिः ॥ २० ॥ चागतो। युज्यते ॥ २१ ॥ २. तदस्य विभो राम ७.३,१,१. १०.३.१.१. ११.३, १४.४४१
