अथर्ववेदः/काण्डं ७/सूक्तम् ०४३

by ऋषिः - प्रस्कण्वः

← सूक्तं ७.४२

अथर्ववेदः - काण्डं ७ सूक्तं ७.४३(७.४२) ऋषिः - प्रस्कण्वः

सूक्तं ७.४४ →

दे. सोमारुद्रौ। त्रिष्टुप्।

सोमारुद्रा वि वृहतं विषूचीममीवा या नो गयमाविवेश ।
बाधेथां दूरं निर्ऋतिं पराचैः कृतं चिदेनः प्र मुमुक्तमस्मत्॥१॥
सोमारुद्रा युवमेतान्यस्मद्विश्वा तनूषु भेषजानि धत्तम् ।
अव स्यतं मुञ्चतं यन् नो असत्तनूषु बद्धं कृतमेनो अस्मत्॥२॥