क्यभेददोषात् पृथग्विधिवमलभमानानि तादथ्योलदभुकूल्येन स्तुत्यर्थतया यवतिष्ठन्ते, तथा सर्गभृतयोऽप्येकत्वोपायतया । न च विपरीतं शक्यं तुम्--एकत्वश्रुतिरेव भेदप्रतिपयथेति, सर्वत्रैकत्वेनोपक्रमात् . उपसंहाराच ; नोपक्रम्यते येन चोपसंह्रियते स 'वाक्यार्थः; भेदप्रतिपत्ते भ्राफलत्वात्; एकव तिपत्तेस्तु दृष्टं श्रुतं च फलं शोकादिनिवृत्तिः, विशुदै कारम्यदर्शनेन |दवगमात तत्र को मोहः कः शोक एकत्वमनुपश्यतः ” इति श्रव Iत; फलवदङ्गता चाफलस्य । उपायत्वं च; न चेदे जगदसन्मूलम् ; किं तर्हि ? अद्वितयैकसन्मूलम् । कारणा'व्यतिरेकाच्च कार्यस्य सदेकमेवेदम् ठादिवत् ; मूहूपेण हि घटादयो नैकत्वमतिक्रामन्ति । नन्ववं मुख्य एव कार्यकारणभाव उक्तः स्यात् । नैतत् , एकत्वावतारोपायमात्रत्वात् ; न ववत्र कार्यकारणभाव एव प्रतिपाद्यः येनासों यथाशब्दो मुल्य एव गूहेत ; एकत्वोपायत्वादियुक्तम् । एकत्वं चानेनोपायेनावतार्यते पुरुषः° । स च मुख्यः प्रधानविरोधी । ५: ‘एकमेवाद्वितीयम्_” इति पुनः पुनः श्रुतेः सर्वभेदनिरासपरत्वान्न शक्यं वक्तुम–कारणारमनैकत्वम्_ कार्यात्मना नानात्वम् १४ 11 तत् सत्यम्, स आत्मा" इति च कारणस्यैव सत्यवा रणात् ; अन्यत्र च – इन्द्रो मायाभिः । इति भेदस्य मायाः, चत्वश्रुतेः । साक्षाच्च भेदाभावस्य श्रवणत — 'नेह नानास्ति किंचन ?' इति; भेदाभेदयोश्च " विरोधात् प्रागनुष पत्तेर्वर्णितत्वात् । तदविरोपेन वर्यते तदुपादानमात्रतया भेदविकल्पस्य, बिम्ब- प्रतिबिम्बवत् वर्णपदवाक्यादिवच्च । यथा हि न बिम्बात् प्रतिबिम्बानामुत्पत्ति
नोनारूपाणाम् , बिम्बोपादानमात्रतया प्रतिबिम्बभेदविक्ररुपस्य; न हेि बिम्बात
1 वाक्यार्थद्वेद-B. 2 से B. 3 A and Bomit न. 4 5 नेदं-A and B. 6 B omi३ किं तर्हि ? अद्वितयंक सम्भूळ. 7 मति-B. |
8 षस्य च-B. 9 Chand. 6-2-1, 2. 10 A and B add च. 11 Chand. 6-8-?. 12 Brh. 2-5-19. 13 वगम्यत्व--B. 14 B¢h. 4-4-18. 15 Bot . |
