तनूजः तनयः कुमारः । देवानां सुराणां मातुः जनाः तस्य मुनेः कश्यपस्य कलत्रस्य सहधर्मश्वाः अदितेः सम्बन्धिभौ। जगदेकवन्य जगत्केवलनमस्करणयौ पादौ चरणैौ । कर्मभूत। तथैव मुनिप्रणमप्रकारेणैव भन्नव चक्या अप्रः प्रकः गः भवन् प्रष्ठौभवन् प्रवनतः सन् । अभूततद्भावे चुिप्रत्ययः। शमं सम्यक् यथायोग्यमित्यः। प्रपगम नमस्कृतवान् ॥ ४५ ॥
स इति । स कश्यपः कश्यपाभिधं सुगि: सा सुरा देवानां सम्बन्धिनौ जननो माता च ह। कर्नूभूतौ। यया गाधिपेति शेषः। सूधे संग्रामे न एकजगतां बिभुवनामेिऽर्थः। जिगीषु' जतुमिड्डु जेतारमिति यावत् । डपं बलं वीर्यं बलं यत्र तथोक्त नरकं नेता जेष्यति । कुमार ईति ध्रुपदसूत्रम् । तया आशिषा शौर्वार्देन तं कुमारम्। इमेंश्रुतम्। एधयामासतुः वधंयासक्रतुः ॥ ४६ ॥
खेति ॥ में कार्तिक्षेयंः। कर्ता । स्ल खा बानः दणथ अर्शनार्थं कुमारं द्रष्टुमित्यर्थः । वसुपेयुषीणां छठपलितानां
