अ मृद्भासेनेखर्थः। कल्पद्रुमाः कुल्मष्ठाः एव तोरणानि बषिर्हाराखि यस्य ताद्वषम्। तथा पारिजातानां देव वर्मदागां आधिभौभिः प्रख्याग पत्रपुष्पाणं सःि आभिः पापं सतं रक्षितमिव्यथुः तथा दिवि भवैः दिब्धैः सर्गः सुनौत्रैः कषपप्रतिभिः । क:ितं विहितं स्वस्ययनं बढ़िवाब मच्छषठ इति यावत् । यस्मिन् तेश्वभूम् तथा अन्त; मध्ये प्रतिष्टाः कुमारदर्शनार्थं यदाभ्यंतरं गता। ख्यैः प्रमदाः देवाएं; यह तादृशं तं सौधम्। बर्द्धनम् । प्रपेदं प्राप्तवान् ॥ ४३ ॥
प्रादाविति । स वार्तिक्यः ।. .सुरासुराद्या दैवङ्गानां सच्चशिग: कुलट प्रणयंस्य यद्विश्वस् प्रथमश्रधु; तर् यूपव्र में ; सम्रः सस्यश्विनौ यादौ मधु मदत्थि ततः रचिता; अलि ठेन तयोः सन बद्धुलिपूर्वकमित्यर्थे:। गतैः प्रवनतैः षभिः बीजंस्थे प्रिंसेभिः मृतक करंदैः ववन्दे प्रथमं नमश्चकारेत्यर्थः ॥ ४४ ॥
स इति । स चैद्यस्य मिश्र शुक्तं । तथा
