|
तव तत्र विजहार (५)सञ्चरन् |
स इति । स आत्मभूः शिवः आत्मजायाः दुहितुः विरहदुःखेन पीडितं हिमवन्तम् अनुमान्य अनुमतं व्कत्वा अप्रमेयगतिना अपरिच्छेद्यगतिना ककुद्मता वृषेण सञ्चरन् सञ्चरमाणः तत्र तत्र नानादेशेषु विजहार ॥ २१ ॥
मेरुमिति । मरुदाशुवाहनः पवनजवनवाहनः पार्वतीस्तनाभ्यां पुरस्कृतः । पार्वतीपुरोगतयाश्रिष्ट इत्यर्थः । अन्वभुदित्यनेनान्वयः। व्कती कुशलो हरः मेरुम् एत्य हेमपल्लवानां विभड़्गाः खण्डाः ते एव संस्तरः तल्पं यस्यां तां तथोत्कां क्षपां रात्रि सुरततत्परः सुरतासत्कः सन् । अन्वभूत् ॥ २२ ॥
पद्मनाभेति । पार्वतीवदनपद्म षट्पदः। प्रियामुखरसाखादलोल इत्यर्थः। सः हरः । पद्मं नाभि: यस्य स पद्मनाभः विष्णुः ॥ “अच्प्रत्यन्वयपूर्वात्सामलोम्त्र” इत्यवाजिति योगविभागात्समासान्तः ॥ तस्य वलयैः अङ्किताः अश्मानः येषां
(५)संपतन्| (६)मरुदाशुगोक्षक: | (७)संस्तराम् | (८)पद्मनाभचरष |
