द्रष्टम् असमर्थानौति भावः । किञ्चित् ईष व्यवस्थाषितानि स्थिगेतानि पश्चात् संहृतानि निवर्तितानि चेति व्यवस्थापितसंहृतानि । “पूर्वकाल–’ इत्यादिना सत्पुरुषः । अयोचोंल्लोलानि सह्णनि । `लोलश्चलसँदृष्णयो:’ इत्यमरः ॥ विलोचननि दृष्टयस्तत्क्षणं तस्मिन् क्षणे ङ्गयन्त्र णां ड़िया निमित्तेन सद्वरोचमन्वभूवन् ॥ ७५ ॥
तस्या इति ॥ अष्टमूर्तिः शिवः । तस्मात् ईशखरात् शङ्कत इति तच्छङ्किनः । तीतस्येत्यर्थः। अतएवोस्तनावमाशरीरे ५ढ़तनोर्गुप्तशरीरस्य अरस्य पूर्वं प्ररोहसिन प्रथमइरमिव स्खितं शैलगुरूपनौतं शैलगुरुणा हिमवता उपनीतं प्राषितम् । प्रथवा शैलगुरुणा हिसयत्पुरोधसा उपनौतं ताम्। ङलिं (तबलिं तस्याः पार्वत्यः रं जग्राह ॥ ७६ ॥
रोमोङ्गम इति । उमया रोमोङ्गमो रोमाञ्चः प्रादुरभूत् । पुमान् गौः पुङ्गवो वृषभः ॥ “गोरतद्धितलुकि” इति टच् ॥ स केतुश्चि¥ यस्य स गङ्गवकेतुः शिवः धिषुङ् लिः आसीत् । पन्नो बते–पाणिसमागमेन पाण्योः संस्यर्शन ॥ कर्वा ॥
