वाचस्पत्यम्/अलघु
|
अलघु त्रि० न लघुः विरोधे न० त० । लघुवर्णभिन्ने १ गुरुवर्णे
अलङ्करण न० अलम् + कृ--भावे ल्युट् । १ भूषायाम् । करणे
अलङ्करिष्णु त्रि० अलम् कृ--इष्णुच् । भूषके मण्डनकरण-
अलङ्कर्त्तृ त्रि० अलम् + कृ--तृच् । भूषणर्त्तरि स्त्रियां ङीप् । अलङ्कर्म्मीण त्रि० अल समर्थः कर्म्मणे ख । कर्म्मक्षमे । अलङ्कार पु० अलम् + कृ--भावे घञ् । १ भूषायाम् । करणे घञ् ।
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
अलङ्कुमारि त्रि० अलंकुमार्य्यै तद्भरणाय । कुमारीभरणसमर्थे धनादौ । अलङ्कृत त्रि० अलम् + कृ--कर्म्मणि क्त । भूषिते मण्डिते ।
अलङ्कृति स्त्री अलम् + कृ--भावे क्तिन् । १ भूषणे करणे क्तिन् ।
अलङ्क्रिया स्त्री अलम् + कृ--भावे श । भूषायाम् । अलङ्गामिन् त्रि० अलं पर्य्याप्तं गच्छति णिनि स्त्रियांङीप् ।
अलङ्घनीय त्रि० न लङ्घनीयः । अनति क्रमणीये । “तुङ्ग-
|
|
अलङ्घ्य त्रि० न लङ्व्यः । अनतिक्रमणीये । “लिलङ्घयिषतो
अलजी स्त्री अला पर्य्याप्ता सती जायते जन--ड गौरा०
अलज्जा स्त्री न लज्जा विरोधे न० त० । १ धार्ष्ट्ये अभावे
अलञ्जुर पु० अलं सामर्थ्यं जृणाति जृ--अच् पृ० उत् । मणिके
अलञ्जीविक त्रि० अलं जीविकायै ४ त० । जीविकापर्प्याप्ते धनादौ । अलञ्जुष त्रि० अलं जुष्यते कर्म्मणि बा० क । भक्षणपर्य्याप्ते
अलति पु० अल--वा अतिच् । गीतिमातृकायाम् स्वरसाध-
अलन्धन त्रि० अलं प्रभूतं धनमस्त्यस्य अच् । पर्य्याप्तधने समृद्धे ।
अलन्तराम् अव्य० अलम् + अतिशये तरप् आमु । अत्यर्थ
अलन्धूम पु० अलमत्यर्थो धूमः । धूमसमूहे जटाध० । अलब्ध त्रि० न लब्धः । प्राप्तभिन्ने “अलब्धस्य प्राप्त्युपायोयोगः” श्रीधरः । अलभ्य त्रि० न लभ्यः । अप्राप्ये । “रोगे चालभ्ययोगे च
अलम् अव्य० अल--बा० अमु १ गूषणे “जनयित्रीमलञ्चक्ते
|
अलम्पशु पु० अलं यज्ञे निरर्थः पशुः । “अप्रशस्ते पशौ
अलम्पुरुषीण पु० अलं समर्थः पुरुषाय “अषडक्षेत्यादिना”
अलम्बुद्धि स्त्री अलम् व्यर्था बाधितविषयत्वात् पर्य्याप्ता वा
अलम्बुष पु० अलं पुष्णाति पुष--क पृ० पस्य बः । १ वमने
अलम्भूष्णु त्रि० अलम् + सामर्थ्ये भू--ग्स्नु । “समर्थे “विनाप्य-
अलय पु० न लयः विरोधे न० त० । १ लयविरोधिनि उद्भवे ।
अलम्बुसा पु० ब० व० । देशभेदे । अलर्क पु० अलमर्कतेऽर्च्यते वा अर्क--अच् अर्च--घञ् वा शक० ।
|
अलपस् न० न रपः पापम् न० त० रस्य लः । अपापे पुण्ये । अलबाल न० लबमालाति ला--क न० त० । वृक्षसेकार्थे
अलस त्रि० न लसति व्याप्रियते लस--अच् । अवश्यकर्त्तव्येषु
|
अलसक पु० न लस्यति अनेन लस करणे--बा० वुन् । १ रोगभेदे ।
अलात पु० न० । ला--क्त न० त० । (कोयाला) इति ख्याते
अलातृण त्रि० अलमत्यर्थमातृणा आतर्दनाः अलम् + आ
अला(बु)बू स्त्री न लम्बते न + लबि--उ णित् नलोपश्च वृद्धिः ।
अलाबुमय त्रि० अलाबु + विकारे मयट् । शुष्कालाबुत्वङि
अलाबूकट न० अलाबूनां रजः अलाबू + रजोऽर्थे
अलाभ पु० न लाभः अभावे न० त० । १ लाभाभावे “नायं
अलाय्य त्रि० ऋ--आय्य--रस्य लः । १ गमनशीले २ अभिमुख
अलार न० अरार्य्यं ते ऋ--यङ् लक अच् रस्य लः ।
|
|
अलास पु० न लस्यति अनेन लस--करणे घञ् न० त० ।
अलि पु० अलति दंशे, कूजिते, शब्दिते, वा समर्थो भवति
अलिक न० अल्यते भूष्यते अल--कर्म्मणि इकन् । ललाटे ।
अलिकुलसङ्कुल पु० अलिकुलेन सङ्कुलः व्याप्तः । १ कुब्जवृक्षे
अलिगर्द्ध पु० अलिरिव वृश्चिक इव गृध्नोति गृध--अच् ।
अलिगु पु० अलिरिव दुःसहा गौर्वाणी अस्य । गर्गादिगण
अलिङ्ग त्रि० नास्ति लिङ्गं ज्ञापकहेतुश्चिह्नं वा यस्य । १
|
अलिङ्गिन् त्रि० न लिङ्गी वेशधारो । कपटवेशधारिभिन्ने ब्रह्मचारिप्रभृतौ । अलिजिह्वा स्त्री अलिरिवक्षुद्रा जिह्वा । जिह्वामूलस्थायां क्षुद्रं
अलिञ्जर पु० अलनमलिः अल--इन् तं जरयति जृ--अच्
अलिदूर्व्वा स्त्री अलिरिवाकारेण दूर्व्वा । मालादूर्व्वायाम् । अलिन् पु० अलं वृश्चिकपुच्छस्थकण्टकं विद्यतेऽस्य इनि,
अलिन त्रि० अल--बा० इनन् । पर्य्याप्ते तपोभिरतिप्रवृद्धे ।
अलिन्द पु० अल्यते भूष्यते अल + कर्म्मणि किन्दच् । १ द्वार
अलिपक पु० कुत्सितवर्णेन लिप्यते लिप--बा० कर्मणि वुन् ।
अलिपत्रिका स्त्री अलिर्वृश्चिक इव पत्रमस्याः वा कपि अत
अलिप्रिथ न० ६ त० । १ कोकणदे रत्नोत्पले २ भ्रमर-
अलिमक पु० अलिरिव मक्कते--मक्क अच् पृ० कलोपः ।
अलिमोदा स्त्री अलीन् मोदयति मुद + णिच् अण् । गणिकारीवृक्षे अलिम्पक पु० कुत्सितं लिप्यते वर्ण्णेन लिप--बा कर्म्मणि श
|
|
अलिल् पु० ऋ--इलच् रस्य लः । वेदान्तप्रसिद्धे
अलिवल्लभ पु० ६ त० । १ फलेरुहावृक्षे २ पाटलौ । अलिवाहिनी स्त्री अलिं वाहयति गन्धेन वह--णिच-
अलीक न० अल--ईकन् १ अप्रिये, २ ललाटे, च । अलति
अलीकमत्स्य पु० “माष पष्टिकयालिङ्ग्य नागवल्लीदलैर्महत्”
अलु स्त्री अल--उन् । क्षुद्रकलस्याम् । अलुक्समास पु० नास्ति विभक्तेः लुक्--यत्र । विभक्तेर्लुक्शून्ये
अलुब्ध त्रि० न लुब्धः । निर्लोभे लोभशून्ये । अलूक्ष त्रि० न रूक्षः वेदे रस्य लः । रूक्षभिन्ने चिक्कणे “अलू-
अलेपक त्रि० नास्ति लेपः संबन्धोयस्य वा कप् । निस्सम्बन्धे
अलोक पु० न लोक्यते लोक--कर्म्मणि घञ् । अस्मदादि-
|
अलोक्य त्रि० लोकाय स्वर्गादिलोकप्राप्तये हितः तत्र साधु
अलोभ पु० लोभःधनादिष्वतितृष्णा अभावे न० त० । धनादि-
अलोभिन् त्रि० अलोभोस्त्यस्य इनि लोभोऽनुपदं व्याख्यातः ।
अलोल त्रि० न लोलः । १ अचञ्चले २ वितृष्णे च । अलोलुप त्रि० न० त० । लोभनीयद्रव्यस्येन्द्रियसन्निनेऽपि
अलोह पु० पाणिन्युक्ते नड़ादिगणीये ऋषिभेदे । गोत्रा-
अलोहित न० त० । १ लोहितभिन्ने रक्तताशून्ये । नाणि लोहितं
अलौकिक त्रि० लोके विदितः ठक् न० त० । लोकेषु
अलौकिकसन्निकर्ष पु० लोकेषु अविदितः सन्निकर्षः ।
|
अल्प त्रि० अल--प । १ क्षुद्रे, २ ईषदर्थे, ३ सूक्ष्मे, ४ मरणार्हे ।
अल्पकेशी स्त्री अल्पः केश इव पत्रमस्याः । भूतकेशीवृक्षे । अल्पगन्व न० अल्पो गन्धोयस्य । १ रक्तकैरवे । २ स्वल्पगन्धयुक्त
अल्पतनु त्रि० अल्पा क्षुद्रपरिमाणा तमुः शरीरं यस्य १ खर्व्वे,
अल्पपत्र पु० अल्पं पत्रं यस्य । १ क्षुद्रपत्रयुक्ततुलसीभेदे स्वल्प- अल्पपद्म न० अल्पमसम्पूर्णं पद्मम् । रक्तकमले रत्नमा० । अल्पप्रमाण पु० अल्पं प्रमाणमस्य वा कप् । (तरमुज)
|
अल्पप्राण पु० अल्पः प्राणः प्राणनक्रिया यस्मिन् । वर्ण्णभेदे
अल्पमारिष पु० अल्पः मारिषः शाकः कर्म्म० । (नटिया) शाके । अल्पमेधस् त्रि० अल्पा मेधाऽस्यं असिच् समा० । अल्पधार-
अल्पम्पच त्रि० अल्पं पचति पच--बा ख मुस् उप० स० १
अल्पशमी स्त्री कर्म्म० । क्षुद्रायां शम्यां शम्याकारे क्षुद्रवृक्षे । अल्पसरस् न० अल्पं सरः कर्म्म० । (डोवा) क्षुद्रजलाशये । अल्पायुस् पु० अल्पमायुः जीवनकालो यस्य । १ छागे
|
|
|
|
अल्पाल्प त्रि० अल्पप्रकारः अतिशयेन वा अल्पः अल्प +
अल्पिका स्त्री अल्पा प्रमाणेन कन् । १ मुद्गपर्ण्ण्याम् । अल्पार्थे
अल्पित त्रि० अल्पं क्रियते स्म अल्प + कृत्यर्थे णिच्--कर्म्म-
अल्पिष्ठ त्रि० अतिशयेन अल्पः इष्ठन् । अतिशयिताल्पे । अल्पीयम् त्रि० अतिशयेन अल्पःईयसुन् स्त्रियां ङीप् । अति
अल्ला स्त्री अल्यते इत्यल् क्विप् अले भूषायै लाति गृह्णाति
अव रक्षणे, गतौ, स्पृहायां, तृप्तौ, शोभायां, श्रबणे, व्याप्तौ
|
अव अव्य० अव--अच् । १ निश्चये, २ व्याप्तौ, ३ अनादरे, ४ असाकल्ये
अवकट अव + स्वार्थे कटच् । १ अवशब्दार्थे अतिशयिताधरे
अवकम्पित अव + कपि कर्त्तरि--क्त । १ विवलिते २ बुद्धभेदे पु० । अवकर पु० अव + कॄ--अप् । १ उपहतौ “स्तोमानवकरगन्महि”
अवकर्षण न० अव + कृष--ल्युट् । बलपूर्ब्बकाकर्षणे स्थाना-
अवकलित त्रि० अव + कल--क्त । १ वृष्टे २ ज्ञाते ३ गृहीते च अवका स्त्री अव--ग्रहणे कर्म्मणि क्वुन् क्षिपका० न इत्त्वम् ।
|
अवकाश पु० अव + काश--घञ् । अवस्थितियोग्यतासम्पादके
अवकीर्ण त्रि० अव + कॄ--क्त । १ व्याप्ते “चतुष्कपुष्पप्रकाराव-
अवकीर्ण्णिन् पु० अवकीर्णमनेन इष्टा० इनि । ध्वस्तव्रते
अवकुञ्चन न० अव + कुञ्च ल्युट् । १ आकुञ्चने आकुञ्चनञ्च सत्
अवकीर्णिव्रतम् अवकोर्ण्णिनो ब्रतम् प्रायश्चित्तम् । “अथातो-
|
अवकुटार त्रि० अव + स्वार्थे अतिशये वा कुटारच्
अवकृष्ट त्रि० अव + कृष--क्त । १ दूरोकृते २ अपसारिते, ३ वहिष्-
अवकृष्य त्रि० अव + कृष कर्म्मणि क्यप् । १ आकषर्णीये २ दूरी-
अवकॢप्ति स्त्री अव + कृप--क्त रोलः । सम्भावनायाम् “अनवकॢप्त्या
अवकेशिन् त्रि० अवच्युतं कं सुखं यस्मात् प्रा० ब० अवकं
अवकोकिल त्रि० अवक्रुष्टः कीकिलया प्रा० स० । कोकिलया कुष्टे । अवक्तव्य त्रि० न वक्तव्यः । १ वक्तुमनर्हे अश्लीलादौ वाक्ये
अवक्त्र त्रि० नास्ति वक्त्रं यत्र । सुश्रुतोक्ते शोणितादिनिस्मारण
अवक्र त्रि० विरोधे न० त० । वक्रताविरोधिनि सारल्ययुक्ते । अवक्रक्षिन् त्रि० अव + कृष णिनि पृ० । अकर्षणशींले
|
अवक्रन्द त्रि० अव + क्रन्द कर्त्तरि अच् । १ नीषैः क्रन्दनशीले
अवक्रम पु० अव + क्रम--भावे घञ् । अवक्रमणे निम्नगतौ अवक्रय पु० अवक्रीयते प्रतिरूपदानेन स्वाघीनं क्रियतेऽनेन
अवक्रान्ति स्त्री अव + क्रम--क्तिन् । निम्नक्रमणे अधोगमने । अवक्रुष्ट त्रि० अव + क्रुश--कर्म्मणि क्त । कृताक्रोशे यमुद्दिश्य
अवक्लिन्न त्रि० अव + क्लिद--क्त । पाकादधस्तात् १ क्लिन्ने (पचा)
अवक्लेद पु० अव + क्लिद--भावे घञ् । पाकोत्तरं क्लेदे (पचा
अवक्षय पु० अव + क्षि--भावे अच् । वृद्ध्युत्तरं नाशोन्मु-
अवक्षयण न० अव + क्षि--णिच्--भावे ल्युट् । अवक्षय-
अवक्षिप्त त्रि० अव + क्षिप--कर्म्मणि क्त । कृतावक्षेपे वस्तुनि यस्यावक्षेपः कृतस्तस्मिन् । अवक्षीण त्रि० अव + क्षि--क्त । १ अवक्षयप्राप्ते विनाशोन्मुखे
अवक्षुत त्रि० अव + क्षु--क्त । उपरि कृतक्षुते । यस्योपरि क्षुतं
अवक्षेपण अव + क्षिप--भावे ल्युट् । अधःसंयोगानुकूले-
अवखात न० निम्रः खातः । गभीरगर्त्ते । |
|
अवखाद पु० अववज्ञातः निन्दितः खादः खाद्यम् प्रा० स० ।
अवगणन न० अव + गण--भावेल्युट् । १ अवज्ञायां २ निन्दने
अवगणित त्रि० अव + गण--कर्म्मणि क्त । १ अवज्ञाते २ निन्दिते च ३ तिरस्कृते ४ पराभूते च । अवगण्ड पु० अव + गम--ड डकारस्य नेत्त्वम् । गण्डस्थव्रणभेदे
अवगत त्रि० अव + गम--क्त । १ निम्रगते, २ ज्ञाते च । “तस्मान्ना-
अवगति स्त्री अव + गम--मावे क्तिन् । १ ज्ञाने २ निश्चयात्मकज्ञाने
अवगथ पु० अव + गा--कर्त्तरि थ नि० ह्रस्वः । प्रातःस्नाते उज्ज्व० । अवगदित त्रि० अव + गद--कर्म्मणिक्त । १ अपवादयुक्ते २ निन्दिते । अवगम पु० अव + गम--भावे घञ् । १ ज्ञाने २ निश्चयात्मकज्ञाने
अवगाढ़ त्रि० अव + गाह--क्त । १ निविड़े, २ अन्तःप्रविष्टे,
अवगाह पु० अव + गाह--घञ् । १ स्नाने, २ अलःप्रवेशे
अवगाह्य त्रि० अव + गाह--कर्म्मणि ण्यत् । १ अवगाहनादि
अवगीत त्रि० अव + गै--क्त । २ निर्व्वादे जनापवादे २ दुष्टे
अवगुण पु० अव + गुण--क । दोषे । “परावगुणम् अन्य
|
अवगुण्ठन न० अव + गुण्ठ--ल्युट् । योषितां २ शिरःप्रावरण
अवगुण्ठनमुद्रा स्त्री अवगुण्ठनाय मुद्रा । “सव्यहस्तकृता
अवगुण्ठिका स्त्री अवगुण्ठयति आवृणोति अव + गुण्ठ-
अवगुण्ठित त्रि० अव + गुण्ठ--क्त । १ कृतावगुण्ठने आवृते
अवगुम्फित त्रि० अव + गुन्फ--कर्मणि क्त । ग्रथिते । अवगूर्य्य अव्य० अव + गुरी--उद्यमे ल्यप् । बधार्थं दण्डमुद्य-
अवगृह्य न० अव + ग्रह--क्यप् । व्याकरणसिद्धे प्रगृह्यसंज्ञके
अवगोरण न० अव + गुर--उद्यमे ल्युट् । बधायास्त्राद्युद्यमे ।
अवग्र(ग्रा)ह पु० अव + ग्रह--घ १ घञ् वा । १ वृष्टिजलप्रतिबन्धे
अवग्रहण न० अव + ग्रह--भावे ल्युट् । १ प्रतिरोधे २ अनादरे मेदि० ३ ज्ञाने च । |
|
अवघट्ट पु० अव + घट्ट--आधारे घञ् । भूमिरन्ध्रे १ छिद्रे त्रिका०
अवघट्टित त्रि० अव + घट्ट--कर्म्मणि क्त । चालिते । अवघर्षण न० अव + घृष--ल्युट् । अधःस्थापयित्वा १ घर्षणे सर्व
अवघात पु० अव + हन--घञ् । १ अवहनने तण्डुलादेर्वितुषी
अवघातिन् त्रि० तव + हन--णिनि । अवघातके स्त्रियां ङीप् । अवघुष्ट त्रि० अव + घुष--क्त । घोषणया प्रचारिते । अवघूर्ण्णन न० अव + घूर्ण्ण--भ्रमणे भावे ल्यु । सर्ब्धतोभ्रमणे । अवघोटित अव + घुट--परिवर्त्तोक्त । सर्व्वतोवेष्टिते
अवघोषण न० अव + घुष--भावे ल्युट् । सर्व्वजनज्ञानायोच्चैर्घोषणे युच् । अवघोषणाप्यत्र स्त्री अवघ्राण न० अव + घ्रा--भावे ल्युट् । आघ्राणे “पिण्डपितृ-
अवचक्षण त्रि० अव + चक्ष--ल्यु । निन्दिताख्यानकर्त्तरि
|
अवचन म० न वचनं कुत्सायां न० त० १ निन्दायाम् । अभावे
अवचनीय त्रि० वक्तुमनर्हः वच--अर्हार्थे अनीयर् न० त० ।
अवचय पु० अव + चि--अच् । पुष्पफलाद्यादाने । “ततः प्रवि-
अवचाय पु० अव + चि “हस्तादाने चेरस्तेये” पा० अचोवाधको
अवचारण त्रि० अव + चर--णिच्--ल्युट् । १ प्रचारणेसुश्रुतोक्ते
अवचूड़(ल) पु० अवनता चूड़ाग्रं यस्य वा डोलः । १ ध्वजा-
अवचूर्ण्णन न० सुश्रुतोक्ते १ व्रणरोगभेदे । “तत्र ब्रणस्य षष्टिरु-
अवचूर्ण्णित त्रि० अव + चूर्ण्ण--पेषे कर्म्मणि क्त । १ पिष्टे ।
अवचूल न० अवचूड़वत् विग्रहः । ध्वजाधःस्थे १ चामरादौ
अवचूलक न० अवचूलमिव इवार्थे कन् संज्ञायां वा कन् । चामरे त्रिका० । अवच्छिन्न त्रि० अव + छिद--क्त । अवच्छेदः विशेषणोपा-
|
अवच्छिन्नवाद पु० अवच्छिन्नतया अन्तःकरणावच्छिन्नतया
अवच्छुरित न० । अव + छुर--भावे क्त । १ अट्टहासे-
अवच्छेद पु० अव + छिद--भावे घञ् । १ छेदने २ सीमाकरणे
|
अवच्छेदक त्रि० अवच्छिन्नति अव + छिद--ण्वुल् । १ छेदके
|
अवच्छेदकत्वनिरुक्ति स्त्री रघुनाथशिरोमणिकृते अवच्छेद-
अवच्छेद्य त्रि० अव + छिद--ण्यत् । १ छेदनार्हे २ अवधार्य्ये
अवजय पु० अव + जि--अच् । पराजये “येनेन्द्रलोकावजयाय
अवज्ञा स्त्री अव + ज्ञा--अङ् । “अनादरे । आत्मन्यवज्ञां शिथि-
अवज्ञात त्रि० अव--ज्ञा--क्त । १ अनादृते २ तिरस्कृते ३ कृतावमाने च अवज्ञान न० अव + ज्ञा--भावे ल्युट् । १ अवमाने २ तिरस्कारे
अवज्ञेय त्रि० अव + ज्ञा--कर्म्मणि यत् । १ अनादरणीये २ तिरस्कार्य्ये
अवट पु० अव--अटन् । १ गर्त्ते, २ कूपे, । “रक्षसां गतसत्त्वानामेष
अवटनिरोधन पु० अवटे गर्त्ते निरुध्यतेऽत्र
अवटि स्त्री अव + अटि । १ गर्त्ते २ कूपे च वा ङीप् अवटीत्यपि । अवटीट त्रि० अवनता नासिका प्रा० स० नतार्थेनासायाः
अवटु पु० अव + टीक--मितद्र्वा० डु । १ गर्त्ते, २ वृक्षभेदे, ३ कूपे च ।
अवटुज पु० अवटौजायते जन--ड ७ त० । शिरःस्थचरमकेशे
अवटोदा स्त्री न० त० अवटस्य कूपस्योदकमिव उदकमस्याः
|
अवडङ्क पु० अवगतो डङ्कः शब्दं यस्मात् । हट्टस्थाने जटा० । अवडीन न० अव + डी--भावे क्त । अवरोहणरूपे पक्षिगतिभेदे । अवत पु० अव--अटच् वेदे पृ० टस्य तः । अवटरूपे कूपादौ
अवतंस पु० न० अव--तन्स--घञ् । १ कर्णपूरे, २ शिरोभूषाभेदे
अवतंसित त्रि० अव + तन्स--क्त । भूषिते “समदनमबतंसिते
अवतमस न० अवततं व्याप्तं तमः प्रा० स० अच् समा० ।
अवतरण अव + तॄ--भावे ल्युट् । तीरादिप्रदेशात् १ जलाद्य-
अवतरणी स्त्री अवतरति ग्रन्थोऽनया अवतॄ करणे ल्युट् ।
अवतान पु० अव + तन--घञ् कर्म्मणि घञ् । १ सन्ताने
अवतार पु० अव + तृ करणे घञ् । १ तीर्थे, (पुष्करिण्यादेः सोपा-
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
अवतारण न० अव + तॄ--णिच्--ल्युट् । भूतादीनामावेशनेन
अवतारित त्रि० अव + तॄ--णिच् क्त । “अवरोपिते “सन्ता-
अवतीर्ण्ण त्रि० अव + तॄ--कर्त्तरि क्त । १ कृतावगाहने २ कृताव-
अवतूलन न० तूलैरवकुष्णाति तूलेन तृणाग्रमवघट्टयति
अवतोका स्त्री अवपतित तोकमस्याः प्रा० ब० । स्रवत्गर्मायां स्त्रियाम् । अवत्त त्रि० अव + दो--खण्डने कर्म्मणि क्त । खण्डिते “तत्
अवत्तिन् त्रि० अवत्तमनेन इष्टा० इनि । कृतखण्डने जने
अवत्सार पु० ऋषिभेदे सहि “अवत्सारस्य स्पृणवाम”
अवदंश पु० अवदश्यते पानरुच्यर्थम् अव + दन्श--कर्म्मणि
अवदरण न० अव + दृ--भावे ल्युट् । विदारे “वृषणयोवरदरणम्”
अवदाघ पु० अव + दह भावे घञ् न्यङ्क्वा० हस्य घः । निदाघे । अवदात पु० अव + दै--क्त । १ शुभ्रे, २ पीते च वर्ण्णे । ३ तद्वति
अवदान न० अव + दो--ल्युट् । १ खण्डने, २ पराक्रमे ३
अवदारक त्रि० अवदारयति अव + दृ--णिच्--ण्वुल् ।
अवदारण न० अव + दॄ--णिच्--भावे ल्युट् । १ विदारणे
अवदारित त्रि० अव + दॄ णिच् कर्म्मणि क्त । विदारिते विभाजिते । अवदाह न० अवसादितोदाहो येन प्रा० ब० । वीरण-
|
|
अवदाहेष्ट न० अवदाहे ज्वरादिहेतुके देहतापे तन्निवारणाय
अवदाहेष्टकापथ न० अवदाहे तन्निवारणाय इष्टकापथं
अवदीर्ण त्रि० अव + दॄ--क्त । १ द्वैधीभूते २ विभक्ते च । अवदोह पु० अवदुह्यते अव + दुह--कर्म्मणि घञ् । १ दुग्धे
अवद्य त्रि० वद--यत् न० त० । १ अघमे, २ पापिनि, ३ निन्द्ये,
अवद्योतन न० अव + द्युत--णिच्--भावे ल्युट् । प्रकाशने । अवधातव्य न० अव + धा--भावे--तव्य । १ अवधाने “तदत्र
अवधान न० अव + धा--ल्युट् । मनोयोगविशेषे, यद्वशात्
अवधार पु० अव + धृ--णिच्--भावे अच् । निश्चये तदभावाप्रका-
अवधारण न० अव + धृ--णिच्--ल्युट् । १ इयत्तापरिच्छेदे,
अवधारणीय त्रि० अव + धृ--णिच्--कर्म्मणि अनीयर् । ईदृक्-
अवधारित त्रि० अव + धृ--णिच्--क्त । यस्य संख्यारूपादिना
अवधार्य्य त्रि० अव + धृ--णिच्--कर्म्मणियत् । निश्चेतुं शक्ये
अवधि पु० अव + धा--कि । १ सीमायां, २ काले “सर्वे निदा-
|
अवधिमत् त्रि० अवधिरस्त्यस्य मतुप! अवधिविशिष्टे अवथि
अवधीयमान त्रि० अव + धा कर्म्मणि शानच् । यस्मिन्
|