वाचस्पत्यम्/अरण्यजीव
|
अरण्यजीव त्रि० अरण्येन तद्भवफलादिना जीवति जीव--क ।
अरण्यधर्म्म पु० अरण्ये आचरणीयो धर्मः । वानप्रस्थधर्म्मे । स च
|
अरण्यधान्य न० ६ त० । नीवारादौ वनधान्ये । अरण्य(ण्यानाम्) पति पु० अरण्यानां तत्रस्थानां चौराणां पतिः
अरण्यभव त्रि० अरण्ये भवति भू--अच् । वनभवे । अरण्यमक्षिका स्त्री ६ त० । (डाश) इदि ख्याते दंशे । अरण्यमार्ज्जार पु० अरण्ये मार्ज्जारः । वनविड़ाले । अरण्यमुद्ग पु० ६ त० । वनमुद्गे । अरण्ययान न० अरण्ये यानम् । अयोम्यकाले वनगमने
अरण्यरक्षक पु० अरण्ये रक्षकः । वनरक्षके वनेषु
|
|
अरण्यराशि अरण्यसंज्ञको राशिः । “मकरादिमार्द्धसिंहौ
अरण्य(ण्ये)रुदित न० अरण्ये रुदितं रोदनम् सप्तम्या
अरण्यवायस पु० ६ त० । (दाँड़काक) इतिख्याते द्रोणकाके । अरण्यवास पु० अरण्ये वासः । वनवासे । अरण्यवासिन् त्रि० अरण्ये वसति वस--णिनि । वनवासिनि
अरण्यवास्तूक पु० ६ त० । (वनवेतो) इति ख्याते बनवास्तूके । अरण्यशालि पु० अरण्यभवः शालिः । वनभवे नीवारादौ । अरण्यशूकर पु० अरण्यस्य शूकरः । वनवराहे । अरण्यशूरण पु० शा० त० । वनभवे (ओल) इति ख्याते शूरणे । अरण्यश्वन् पु० अरण्ये श्वेव हिंस्रः । वृके । अरण्यषष्ठी स्त्री अरण्याय गन्तुं षष्ठी । ज्यैष्ठशुक्लषष्ठ्याम् ।
अरण्याध्यक्ष पु० अरण्यरक्षणादौ अध्यक्षः । वनेषु लोकरक्ष-
अरण्यानी स्त्री महदरण्यं नि० ङीप् आनुक् च ।
अरण्यायन न० अरण्येऽयनं वानप्रस्थधर्म्मस्तदिवाचरणम-
अरण्येतिलक पु० सप्तम्या अलुक् । वनतिलभेदे । अरण्येऽनूच्य त्रि० अरण्ये अनूच्यः नियतपाठ्योमन्त्रो यस्य
|
अरण्यौकस् पु० अरण्ये विधानेनओकोयस्य । १ मुन्यादौ २
अरत त्रि० न रतः । १ अननुरक्ते २ विरते च । अरतत्रप पु० अरता विरता त्रपा यस्य । १, कुक्कुरे २ लज्जाहीने त्रि० । अरति पु० ऋ--अति । १ क्रोधे । रम--क्तिन् न० त० ।
अरत्नि पु० ऋ--कत्नि रत्निः बद्धमुष्टिकरः स नास्ति यत्र ।
अरथि पु० ऋच्छ्वति रथिना सह युद्धभूमिम् ऋ--रथिन्
अरद पु० न जातोरदोयस्य । अजातदन्तावस्थे बाले २ भग्नदन्ते वृद्धे च अरध्र त्रि० राध--हिंसने, कर्म्मणि रन् ह्रस्वश्च न० त० । शत्रु-
|
|
अरन्तुक न० कुरुक्षेत्रान्तर्गतसमन्तपञ्चकसीमाभूते स्थानभेदे ।
अरन्धन न० अभावे न० त० । पाकाभावे स च सिंह-
अरन्ध्र त्रि० नास्ति रन्ध्रं छिद्रं यस्य । निविड़े छिद्ररहिते अरपस् त्रि० नास्ति रपोदुरितं यस्य । पापशून्ये “शंयोर-
अरम अव्य० अल--अम् वा लस्य रत्वम् । १ वक्ष्यमाणेऽलमर्थे
अरम त्रि० न रम्यतेऽत्र आधारे घञ् । अधमे । अरमति स्त्री अरात्यर्था पर्य्याप्ता वा मतिः । १ पर्य्याप्तबुड्वौ
अरर त्रि० ऋ--अरन् । १ कवाटे । “सरभसमरराणि
अररि पु० न० ऋच्छति ऋ + विटरमियर्त्तिऋ--इन् । कपाटे अररिन्द न० रा--कि द्विश्च ररिर्दाता नास्त्यन्योररिरस्य पिपा-
अररिवस् त्रि० रा--क्कसुः ररिवान् न० त० । अदातरि ।
|
अररु पु० ऋ--अरु । १ शत्रौ सि० कौ० । २ आयुधे उज्ज्वलद०
अररुस् पु० ऋ--अरुस् । अर्त्तेररुः इति” सूत्रं सान्तमिति
अररे अव्य० अरं शीघ्रं राति रा--के । शीघ्रं प्रत्युत्तर
अरलु पु० अरं लाति ला--कु--ऋ अरु कपिलका० रस्य लः
अरव पु० अभावे न० त० । १ रवाभावे प्रतिषेधार्थक शब्दाभावे
अरविन्द न० अरान् चक्राङ्गानीव पत्राग्राणि विन्दते
अरविन्दनाभ पु० अरविन्दं नाभौ यस्य अच् समा० । पद्मनाभे विष्णौ । अरविन्दाक्ष त्रि० अरविन्दमिव मनोहरमक्षि यस्य षच्
अरविन्दिनी स्त्री अरविन्दस्य सन्निकृष्टदेशादि इनि ङीप् ।
अरश्मन् त्रि० नास्ति रश्मिरस्य वेदे बा० अनिच्समा० ।
अरस पु० अभावे न० त० । १ आस्वादाभावे । रस्यते
|
|
अरसिक त्रि० रसं वेत्ति रस + ठन् न० त० । रसानभिज्ञे
अराग पु० अभावे न० । १ अनुरागाभावे रञ्जनाभावे च
अरागिन् त्रि० न रागी न० त० । विरक्ते स्त्रियां ङीप् । अराजक त्रि० नास्ति राजा यत्र कप् । राजशून्ये
अराजन्य पु० न० त० । क्षत्रियभिन्ने “राज्ञो न धनमन्विच्छेदराजन्यप्रसूतितः” मनुः । अराजिन् त्रि० राजा अधिष्ठातृत्वेनास्त्यस्य ब्रीह्या० इनि
अराजीव पु० अरम् चक्राङ्गं तत्साधनम् आजीवति
अराति पु० न राति ददाति सुखं रा + क्तिच् न० त० । १ शत्रौ ।
अरातीयु त्रि० अरातिरिव आचरति अराति + क्यच्--उ । अथ० १०, ६, १ ।
अरातीवन् त्रि० अरातिमिच्छति वेदे मत्वर्थोयोवनिप्
|
अराधस् त्रि० राधः धननाम निरु० । तन्नास्ति यस्य ।
अराय त्रि० नास्ति रा धनं यस्य वेदे षच्समा० । १ धनशून्ये
अराल पु० ऋ--विच् अरमालाति आ + ला--क । १ सर्ज्ज-
अरावन् त्रि० रा--वनिप् न० त० । अदातरि । “अरावा
अरि पु० ऋ--इन् । १ शत्रौ २ रथाङ्गे, चक्रे, ३ विट्खदिरे,
|
|
अरिक्थभाज् त्रि० रिकथ पित्रादिदायं न भजते भज--ण्वि
|
|
अरिगूर्त्त(र्ण) पु० अरये तद्धननाय गूर्त्तः उद्युक्तः गुरी
अरिता स्त्री अरेर्भावः तल् । शत्रुतायामनिष्टसम्पादने । अरितृ पु० ऋ--अन्तर्भूतण्यर्थे तृच् वेदे इट् । नाविके
अरित्र न० ऋच्छत्यनेन ऋ--इत्र । (हालि( इति ख्याते
अरिदान्त पु० अरिर्दान्तोयेन निष्ठान्तत्वात् विशेष्यस्यापि
अरिधायम् त्रि० अरिभिरीश्वरेः धार्य्यते धा--असुन् पृ० युट्
अरिनन्दन त्रि० अरीन् शत्रून् नन्दयति तोषयति नन्द-
|
अरिन्दम त्रि० अरीन् शत्रून् कामादीन् वा दाम्यति
अरिप्र त्रि० रिप्रमिति निरुक्ते पापनाम तन्नास्ति यस्य । पाप
अरिमर्द्द पु० अरिं रोगरूपं शत्रुं मृद्गाति मृद--अण्
अरिमर्द्दन त्रि० अरिं मृद्नाति मृद--ल्यु--उप० स० । १ शत्रु-
अरिमेजय पु० अरिमेजयति कम्पयति एज--णिच्--खश्
अरिमेद पु० अरेर्विट्स्वदिरस्येव मेदः सारः स्यन्दोऽस्य ।
अरिला स्त्री “षोड़शकले विलासिनि! छन्दसि प्रतिपदमन्ते
अरिष पु० न इयर्त्ति मलं यस्मात् ऋ--किषन् न० त० ।
अरिषड़ष्टक न० षट् च अष्टौ च द्व० ततः परिमाणार्ये
|
अरिषड़्वर्ग पु० षण्णां वर्गः समुदायः षड्वर्गः अरीणां
अरिषण्य त्रि० न रिषति हिनस्ति रिष हिंसायाम् अन्यक्
अरिष्ट पु० रिष--हिसाय कर्त्तरि--क्त न० त० । १ लशुने
|
अरिष्टगातु अरिष्टं हिंसितं गच्छति गम--तुन् नि०
अरिष्टताति अरिष्टस्य करः वेदे अरिष्ट + तातिल् ।
अरिष्टदुष्टधी त्रि० अरिष्टेन मरणसूचकनिमित्तेन दुष्टा
|
|
अरिष्टनेमि पु० ६ त० कश्यपपुत्रे विनतायाः पुत्रभेदे “तार्क्ष्य-
अरिष्टि स्त्री न रिष्टिः हिंसा अभावे न० त० ।
अरिष्टुत त्रि० अरिभिः प्रेरयितृभिः स्तुतं वेदे षत्वम् ।
अरिष्ठ त्रि० अरये तिष्ठते स्था--क वेदे षत्वम् । शत्रनाशायस्थातरि । अरिह त्रि० अरीन् हन्ति हन--ड । १ शत्रुनाशके “हरिहयो-
अरीढ़ त्रि० न रोढः लीढः न आस्वादितः लस्य रः । १
अरीहण पु० अरिं हन्ति हन--अच् पूर्व्वदीर्घः । नृपभेदे
अरीहणादि पु० अरीहण आदिर्यस्य । निर्वृत्तार्थे विहित-
अरुंषिका अरूंषि मर्मस्थानान्यधिकृत्य जाता ठन् पृ०,
|
अरुग्ण त्रि० रुग्णः विरोधे न० त० । स्वस्थे रोगशून्ये
अरुच् त्रि० नास्ति रुक् कान्तिर्यस्य । प्रकाशहीने मलीमसे
अरुचि पु० न रुचिर्यत्र । सत्यप्यभिलाषे १ भोजनायोग्यता
अरुज त्रि० नास्ति रुक् रोगो यस्य । १ रोगशून्ये २ अनुत्पन्न-
अरुज पु० न रुजति रुज--क । (सोंदाल) इति ख्याते १ वृक्षे ।
अरुण पु० ऋ--उनन् । १ सूर्य्ये, २ सूर्य्यसारथौ, ३ गुड़े,
|
अरुणकमल न० कृष्णसर्पवत् नित्यकर्म्मधा० । रक्तोत्पले अरुणदूर्वा स्त्री कृष्णसर्पवत् नित्यसमासः । रक्तदूर्ब्बाभेदे,
अरुणप्रिया स्त्री अरुणस्य प्रिया । सूर्य्यभार्य्यायाम्
|
अरुणप्सु त्रि० अरुणः प्सुः रूपं (निरु०) यस्य । रक्तवर्णरूपे
अरुणलोचन पु० अरुणे रक्ते लोचने यस्य । १ पारावतपक्षिणि २ रक्तनेत्रयुक्ते त्रि० अरुणसारथि पु० अरुणः गरुड़ाग्रजः सारथिरस्य । सूर्य्ये
अरुणात्मज पु० ६ त० । १ जटायौ पक्षिणि । २ सूर्यपुत्रे मन्दे
|
अरुणानुज पु० अरुणस्यानुजः । गरुड़े तस्य ततोऽनुजात-
अरुणावरज पु० ६ त० । गरुड़े “अरुणावरजं श्रीमानारुरोह रणे हरिः” हरिवं० । अरुणित त्रि० अरुणं क्रियते स्म अरुण + कृत्यर्थे णिच्--कर्म्मणि
अरुणोदक न० अरुणमुदकं यस्य । १ सरोवरभेदे । उदकस्य वा
अरुणोदय पु० अरुणस्यार्कस्य तत्किरणस्योदयो यत्र । “चतस्रो
अरुणोदयविद्धा स्त्री अरुणोदयकाले विद्धा । अरुणोदयकाले
अरुणोदयसप्तमी स्त्री अरुणोदयकाले पुण्यविशेषसाधनं
अरुणोपल पु० अरुण उपलः । (चुनीति) ख्याते पद्मरागे । अरुन्तुद त्रि० अरूंषि मर्म्माणि तुदति तुद--खश् मुम् च ।
|
अरुन्धती स्त्री न रुन्धती । १ रोधनाकारिकायां स्त्रियाम्
अरुन्धतीजानि पु० अरुन्धती जाया यस्य निङ् समा० । वसिष्ठे मुनौ अरुन्धतीदर्शनन्याय पु० अरुन्धत्यादर्शनमिव दर्शनं यस्य तत्
अरुन्धतीनाथ पु० ६ त० । वसिष्ठे मुनौ तत्पत्यादयोऽप्यत्र । |
|
अरुष त्रि० न रोषति क्रुध्यति रुष--क न० त० । १ अक्रो-
अरुष् त्रि० नास्ति रुट् यस्य । १ अक्रोधे । गौ० ङीष् । २ उषसि स्त्री निरु० । अरुष्क पु० अरुर्म्मर्म्मस्थानं कायति पीड़यति कै--क ।
अरुष्कर पु० अरुः करोति ट उप० स० षत्वम् । स्पर्श-
अरुस् पु० ऋ--उसि । १ अर्के, २ रक्तखदिरे च । ३ मर्म्मणि न० ।
अरुहा स्त्री न किञ्चिन्म्लमाश्रित्य रोहति रुह + क ।
अरूक्ष त्रि० विरोधे न० त० । स्निग्धे मसृणे, “दर्भैः प्रच्छ्वा-
अरूक्षित त्रि० न रूक्षितः विरोधे न० त० । स्निग्धे मसृणे,
अरूक्ष्ण त्रि० रूक्ष + नन् विरोधे न० त० । स्निग्धे । “यत्ते
अरूप त्रि० नास्ति रूपमस्य । १ रूपशून्ये २ सांख्योक्ते प्रधाने
अरूपहार्य्य त्रि० रूपेण न हार्य्यः वशीकार्य्यः अस० स० ।
|
अरूष पु० ऋ--ऊषन् । १ सर्पविशेषे २ सूर्य्ये च सि० कौ० । अरे अव्य० ऋ--ए । १ रोषाह्वाने, २ नीचसंबोधने “आत्मा
अरेपस् त्रि० नास्ति रेपः पापं निरुक्तोक्तं यस्य १ निष्पापे
अरेऽरे अव्य० अरे + वीप्सायां द्विरुक्तिः । नीचसंबोधनादौ ।
अरोक त्रि० रुच--दीप्तौ घञ् रोकश्छिद्रं दीप्तिश्च न० ब० ।
अरोग त्रि० नास्ति रोगोऽस्य । रोगशून्ये “अरोगाः सर्व्व-
अरोगण त्रि० रोगोऽस्त्यस्य बा० मत्वर्थेन न० त० । रोगशून्य
अरोगिन् त्रि० न रोगी विरोधे न० त० । रोगशून्ये
अरोचक पु० न रोचयति प्रीणयति ऋच + णिच्--ण्वुल् न० त० ।
|
अरोदन न० अभावे न० त० । १ रोदनाभावे । ब० । २ क्रन्दनशून्ये त्रि० । अरोधन न० अभावे न० त० । १ रोधाभावे २ आवरणाभावे
अरोध्य त्रि० न रोध्यः । रोद्धुमशक्ये । अरोपण न० अभावे न० त० । १ रोपणाभावे न० ब० । २ रोपणशून्ये त्रि० । अरोष पु० अभावे न० त० । १ क्रोधाभावे । न० ब० । २ क्रोध-
अरौद्र त्रि० न रौद्रः विरोधे न० त० । १ भीषणभिन्ने सौम्याकृतौ
अर्क तापे, स्तुतौ च चुरा० उभ० सक० सेट् । अर्कयति ते
अर्क पु० अर्च--कर्मणि घञ् कुत्वम् । १ सूर्य्ये, २ इन्द्रे, ३ ताम्रे,
अर्ककला स्त्री ६ त० । शारदातिलके सूर्य्यस्य उपास्यत्वेनोक्ते
|
अर्ककान्ता स्त्री अर्कोऽर्ककिरणः कान्तोऽनुकूलो यस्याः
अर्कक्षेत्र न० ६ त० “कुजशुक्रबुघेन्द्वर्कसौम्यशुक्रावनीभु-
अर्कचन्दन पु० अर्कस्य प्रियःचन्दनः शाक० त० । रक्तचन्दने अर्कज पु० अर्काज्यायते जन--ड ५ त० । १ यमादौ
अर्कतनय पु० ६ त० । राधासुते १ कर्णे २ यमादौ च ।
अर्कदुग्ध न० अर्कस्य वृक्षस्य दुग्धमिव निर्य्यासः । अर्कवृक्ष-
अर्कनयन पु० अर्कोनयनं यस्य । विराट्पुरुषे । “सूर्य्याचन्द्र-
अर्कनामन् पु० अर्कं नामयति अनुकूलयति नम--णिच्
अर्कपत्र पु० अर्कः सूर्य्यैव तीक्ष्णं पत्रं यस्य । १ अर्कवृक्षे ।
अर्कपर्ण त्रि० अर्क इश रक्तं पर्णमस्य । १ मन्दारे । ६ त०
अर्कपादप पु० अर्कः अर्कवृक्षैव तीक्ष्णः पादपः । १ निम्बे । कर्म्मधा० । (आकन्द) २ वृक्षभेदे । अर्कपुष्पी स्त्री अर्कस्यार्कवृक्षस्य पुष्पमिव पुष्पमस्याः
अर्कप्रिया स्त्री अर्कं प्रीणाति प्री--क । जवायाम् । ६ त० ।
|
|
अर्कबन्धु पु० अर्कस्य बन्धुरिव । १ गोतमे सूर्यवंश्ये बौद्धभेदे ।
अर्कभ न० अर्काक्रान्तं भं नक्षत्रं शा० त० । १ सूर्य्याक्रान्ते
अर्कभक्ता स्त्री अर्कस्य भक्ता (हुड़हुड़िया) इति ख्यातायां
अर्कमूल पु० अर्कैव सर्पाणां दुष्प्रसहं मूलं यस्याः । (इशेर-
अर्कलूष पु० अर्कैव रूष उग्रः रस्य लः । ऋषिभेदे विदा०
अर्कवल्लभ पु० अर्कस्य वल्लभः समानवर्ण्णपुष्पत्वात् । रक्तपुष्प
अर्कविवाह पु० अर्कवृक्षस्य कन्यात्वेन प्रकल्पनेन विवाहः ।
अर्कवेध पु० अर्कस्य वृक्षस्येव वेधोऽत्र । तालीशपत्रे वृक्षे । अर्कव्रत पु० अर्कस्याराधनार्थं व्रतम् । माघशुक्लसप्तम्यादौ
अर्कसूनु पु० ६ त० । १ यमे २ शनैश्चरे ३ सुग्रीवे ४ कर्णे ५ श्राद्धदेवे
अर्कसोदर पु० अर्कस्य इन्द्रस्य सोदर इवोपकारकत्वात् ।
अर्कहिता स्त्री ६ त० । १ अर्कभक्तायां (हुढुडुडिया) लतायाम्
अर्काश्मन् पु० अर्कस्य अनुगतः, अश्मा । सूर्य्यकान्तमणौ,
|
अर्किन् त्रि० अर्च्यंतेऽनेन मन्त्रेण अर्कोऽर्चनहेतुमन्त्रः
अर्केन्दुसङ्गम पु० अर्कः इन्दुश्च सङ्गच्छेते यत्र । अमावा-
अर्कोपल पु० अर्कस्यानुगतौपलः । १ सूर्य्यकान्तमणौ (चुनी) पद्मरागे च । अर्क्य त्रि० अर्च--कर्म्मणि ण्यत् कुत्वम् । १ अर्चनीये ।
अर्गल स्त्रीन० अर्ज्ज--कलच् न्यङ्क्वा० कुत्वम् । १ कपाटमध्यस्थे-
अर्ग्बध पु० आरग्बधः पृ० । आरग्वधे (सिं धालि) वृक्षे अर्घ मूल्ये भ्वादि० पर० सक० सेट् । अर्घति आर्घीत् ।
अर्घ पु० अर्घ--घञ् । क्रेयवस्तुग्रहणार्यं देये तुल्यरूपे
|
अर्घोश पु० अर्घोऽस्त्यस्य इनि देयत्वेन तेषु ईशः । सर्व्वदेवेषु पूज्यतमे महादेवे । अर्घ्य त्रि० अर्ह्यते पूज्यते अर्ह--ण्यत्--न्यङ्का० कुत्वम्-
अर्च पूजायाम् उभ० भ्वादि० सक० सेट् । अर्चति ते आर्चीत्
अर्च पूजायां चुरा० उभ० सक० सेट् । अर्चयति ते आर्चि-
अर्चक त्रि० अर्चति अर्च--ण्वुल् । पूजके “व्रह्मचारी व्रती च
अर्चत्रि त्रि० अर्च--वेदे बा० अत्रि । अर्चनीये । “अर्चत्रयो
अर्चत्त्र्य त्रि० अर्च--भावे--अत्रि अर्चत्रिमर्चनमर्हति--यत् ।
अर्चन न० अर्च--भावे ल्युट् । पूजने । “अरिष्टं नाशयेत्
अर्चना स्त्री चु० अर्च--युच् । पूजायाम् । “देवार्चनायां “निरतः पुरा० । अर्चनीय त्रि० अर्च + अनीयर् । पूजनीये । “प्रानर्चुरर्च्यं
|
अर्चा स्त्री अर्च्च--आधारे अङ् । १ प्रतिमायाम् “आभिरू-
अर्चि स्त्री अर्च--इन् । वह्न्यादिशिखायाम् । “यस्या रुशन्तो
अर्चित त्रि० अर्च--क्त । १ पूजिते “खर्गौकसामर्चितमर्चयित्वा”
अर्चिरादिमार्ग पु० अर्चिरादिभिस्तदभिमानिदेवैः उपलक्षितो
अर्चिव(म)त् त्रि० अर्चिरस्त्यस्य मतुप् वेदे मस्य वः ।
अर्चिष्मत् पु० अर्च्चिर्विद्यतेऽस्य मतुप् । १ सूर्य्ये, २ वह्नौ
अर्चिस् न० अर्च्च--इसि । १ वह्न्यादेः शिखायां “प्रदक्षि-
|
|
अर्च्य त्रि० ऋच--स्तुतौ ण्यत् न कुत्वम् चु० अर्च--यत् वा ।
अर्ज प्रतियत्ने भ्वादि० पर० सक० सेट् । अर्ज्जति, आर्ज्जीत्
अर्ज्ज संस्कारे चुरा० उभ० सक० सेट् । अर्ज्जयति ते आर्जि-
अर्ज्जक पु० अर्ज्जयति रज्जुम् अर्ज्ज--ण्वुल् । (वावुइ) इति
अर्जन न० अर्ज--ल्युट् । १ सम्पादने स्वामित्वसम्पादके
|
अर्जुन पु० अर्ज्ज--उनन् । स्वनामख्याते १ वृक्षे, “सोऽङ्गणा-
|
अर्जुनध्वज पुं न० ६ त० । हनूमति । विवरणं कपिध्वजशब्दे । अर्जुनपाकी स्त्री अर्जुनः श्वेतः पाकः फलादिः यस्याः
अर्ज्जुनी स्त्री गौरा० ङीष् । १ ऊषायां,
अर्ज्जुनोपम पु० अर्ज्जुनः स्वनामख्यातः वृक्ष उपमा यस्य ।
अर्ण पु० ऋ--न । अकारादौ १ वर्ण्णे “पञ्चार्ण्णोमनुरीरितः”
अर्ण्णव पु० अर्णाँसि सन्त्यस्मिन् अर्णस् + व सलोपः । १ समुद्रे ।
|
अर्ण्णवज पु० अर्ण्णवात् जायते जन--ड ५ त० । १ समुद्रफेने
अर्णवमन्दिर पु० अर्ण्णवः मन्दिरमिव यस्य । वरुणे अर्ण्णवोद्भव पु० उद्भवत्यस्मात् उद + भू--अपादाने अप् अर्ण्णव
अर्णस् न० ऋच्छति ऋ--असुन् उदके नुट् चेति, नुट् ।
अर्णस पु० अर्ण्णोऽस्त्यस्य अर्श० अच् । १ समुद्रे २ जलवति त्रि० । अर्णस्वत् यु० अर्ण्णांसि सन्त्यस्मिन् मतुप् मस्य वः १ समुद्रे
अर्ण्णोद पु० अर्णांसि ददाति दा--क । १ मेघे २ मुस्तके
अर्ण्णोभव पु० अर्णसि जले भवति भू--अच् ७ त० । १ शङ्खे २ जलोद्भवमात्रे त्रि० । अ(आ)र्त्तगल पु० आर्त्तैव गलति गल--अच् पृषो० वा
अर्त्तन न० ऋत--ल्युट् पक्षे इयङभावः । निन्दायाम् । अर्त्ति स्त्री अर्द्द--क्तिन् । १ पीडायाम् । करणेक्तिन् । २ धनुष्को-
अर्त्तिका स्त्री । ऋत--ण्वुल् । नाट्योक्तौ ज्येष्ठभगिन्याम् । अर्त्तुक त्रि० ऋत--बा० उकञ् । स्पर्द्धके । “समद्वैनान्विन्द-
अर्थ याचने अद० चु० आत्म० द्विक० सेट् । अर्थयते आर्त्तिथत ।
|
अर्थ पु० अर्थ भावकर्म्मादौ ययायथम् अच् । १ अभिधेये २ शब्द-
|
|
अर्थकर त्रि० अर्थं करोति कृ--हेत्वादौ ट । अर्थ हेतु
अर्थकृच्छ्र न० अर्थ विषये कृच्छ्रम् । अर्थस्य प्रयोजनस्य कृच्छ्र-
अर्थकृत् त्रि० अर्थं करोति--कृ--क्विप् । अर्थकारके । अर्थक्रम पु० ६ त० क्रमनिर्णयाय श्रुतशब्दक्रमातिक्रमेणाश्रयणीये
अर्थगत त्रि० अर्थं गतः । १ अर्थनिष्ठे अर्थाश्रये अलङ्का-
अर्थगौरव न० ६ त० स्वल्पशब्दस्यापि अर्थस्य गौरवम् ।
अर्थघ्न त्रि० अर्थं हन्ति ताच्छील्यादौ ट स्त्रियां ङीप् ।
अर्थचिन्ता स्त्री अर्थानां तन्त्रावापादीनां चिन्ता । राज्याङ्ग
अर्थजात न० अर्थानां जातम् ६ त० । १ अर्थ समूहे । अर्थोजातोऽस्य । २ जातधने त्रि० । अर्थज्ञ त्रि० अर्थं जानाति ज्ञा--क । प्रयोजनाभिज्ञे । अर्थतम् अव्य० अर्थ + तसिल् । १ अर्थादित्यर्थे २ अर्थानुसारण-
|
अर्थद त्रि० अर्थान् थनानि ददाति दा--क । १ धददे धन-
अर्थदूषण न० अर्थानां दूषणं नाशनम् । क्रोधजव्यसनमध्ये
अर्थना स्त्री अर्थ--युच् । याचने । “अभ्यर्थना भङ्गभयेन साधुः” कु० अर्थपति पु० अर्थानां पतिः ६ त० । १ नृपे, । “अर्थ्या-
अर्थप्रकृति स्त्री अर्थानां प्रयोजनानां प्रकृतिः कारणम् ।
अर्थप्रयोग पु० अर्थानां धननां प्रयोगः नियोगः ।
अर्थप्राप्त पु० अर्थतः वाचकशब्दाप्रयोगेऽपि तात्पर्य्यवशतः
अर्थबन्ध पु० अर्थैः विषयैः शब्दादिभिर्बन्धः । १ जीवस्य शब्दा-
अर्थभावना स्त्री अर्थनिष्ठा भावना भावयितुर्व्यापार
अर्थमर्य्यादा स्त्री अर्थस्य कारणस्य मर्य्यादा इतरसहकारेण
|
|
अर्थमात्र न० अर्थ एव मयूर० अवधारणाद्यर्थमात्रशब्दे-
अर्थवत् त्रि० अर्थोऽस्त्यस्य असन्निहतः मतुप् मस्यवः । १ अर्थ-
अर्थवाद पु० अर्थस्य लक्षणया स्तुत्यर्थस्य, निन्दार्थस्य वा वादः
|
अर्थविज्ञान न० ६ त० शुश्रूषाद्यष्टविधायुक्तधीगुणान्तर्गते
अर्थविद् त्रि० अर्थं कार्य्यं वेत्ति विट--क्विप् । कार्य्याभिज्ञे
|
|
अर्थविप्रकर्ष पु० अर्थस्य अर्थबोधस्य विप्रकर्षः बोधनस्य
अर्थव्ययज्ञ त्रि० अर्थस्य धनस्य व्ययं तत्प्रकारं जानाति
अर्थव्यापाश्रय पु० अर्थस्य प्रयोजनस्य व्यपाश्रयः । १ प्रयो-
अर्थशास्त्र न० अर्थस्य भूमिधनादेः प्रापकं शास्त्रं शाक० त० ।
|
अर्थशौच अर्थानां तदुपायानां शौचम् तदर्जने शुद्धिः ।
अर्थसंग्रह पु० ६ त० । धनसञ्चये । अर्थसंस्थान न० अर्थानां धनानां संस्थानं स्थितिर्यस्मात्
अर्थसञ्चय पु० अर्थानां धनानां सञ्चयः संग्रहः
अर्थसमाज पु० अर्थानां कारणानां वा समाजः समूहः ।
अर्थसमाहार पु० ६ त० । १ धनसंग्रहे सम्यगुपायेनार्ज्जने
अर्थसम्बन्ध पु० अर्थस्य धनस्य वाच्याद्यर्थस्य वा सम्बन्धः ।
अर्थसिद्ध अर्थात् अर्थान्वयविशेषात् सिद्धः । शब्दादिनाऽबोध-
|
|
अर्थसिद्धि स्त्री अर्थतः योग्यान्वयवशात् सिद्धिः । १ अपदा
अर्थहर त्रि० अर्थान् धनानि हरति ताच्छील्यादौ ट स्त्रियां
अर्थहीन त्रि० अर्थेन धनेन हीनः । १ धनहीने दरिद्रे ।
अर्थागम पु० अर्थस्य आगमः । १ आये । अर्थागमोनित्य-
अर्थान्तर न० अन्योऽर्थः अर्थान्तरं मयूर० त० । १ अन्यार्थे,
अर्थान्तरन्यास पु० अर्थान्तरं न्यास्यतेऽत्र । अर्थालङ्कारभेदे
|
अर्थापत्ति स्त्री अर्थस्य अनुक्तार्थस्य आपत्तिः सिद्धिः । शब्दे-
|
|
अर्थिक पु० अर्थयते इत्यर्थी याचकः कुत्सितार्थी कन् ।
अर्थित त्रि० अर्थ--गौणे कर्म्मणि क्त । १ याचिते यस्य सकाशात्
|
अर्थिन् त्रि० अर्थ + अस्त्यर्थे इनि । १ याचके, २ सेवके,
अर्थिसात् अव्य० अर्थिभ्योदेयमधीनं करोति अर्थिन् + साति ।
अर्थे अव्य०--के । साक्षा० । अर्येकृत्य अर्थेकृत्वा इत्यर्थे
अर्थोपमा स्त्री अर्थेन नतु शब्देन उक्ता उपमा । लुप्तोमा
अर्थोपक्षेपक पु० अर्थान् प्रयोजनानि उपक्षिपति उप + क्षिप-
अर्थ्य त्रि० अर्थात् प्रयोजनादनपेतः यत् । सार्थके सप्रयोजने
अर्द्द पीड़ने भ्वादि० उभ० सक० सेट् । अर्द्दति ते आर्द्दीत्
|
अर्द्द याचने, गतौ, सक० पीड़ायां अक० भ्वादि० पर० सेट् ।
अर्द्द बधे चुरा० उभय० सक० सेट् । अर्द्दयति ते आर्द्दि-
अर्द्दन न० अर्द्द--ल्युट् । १ गतौ २ पीड़ायां ३ बधे ४ वाचने च । अर्द्दना स्त्री चु० अर्द्द--भावे युच् । १ हिंसायां बधे । अर्द्दित त्रि० अर्द्द--क्त । १ पीड़िते, २ गते, ३ याचिते च ।
अर्द्दितिन् त्रि० अर्दितमस्त्यस्य इनि । नेत्रादिरोगभेदयुक्ते
अर्द्ध पु० ऋध--वृद्धौ भावादौ धञ् । १ वृद्धौ । आधारे घञ् ।
|
अर्द्धकृत त्रि० अर्धं कृतम् । असम्पूर्णकृते यस्य यथा करणे क्रियासमाप्तिस्ततोऽर्द्धे कृते । अ(आ)र्धकौडविक त्रि० अर्धकुडवपरिमाणमर्हति ठञ् उत्तर
अर्द्धखारी स्त्री अर्धं खार्य्याः एक० त० वा अच् । खारीपरि
अर्द्धगङ्गा स्त्री अर्द्धं गङ्गायाः एकदेशित० । स्नानादौ गङ्गास्ना-
अर्द्धगर्भ त्रि० अर्द्धे वत्सरस्यार्द्धेभार्गादौ पौषादौ वाब्रह्माण्डस्यार्धे
|
अर्द्धगुच्छ पु० । अर्द्धः चन्द्रसमः गुच्छः । १ चतुर्विंशतिलतिके हारभेदे अर्द्धगुञ्जा स्त्री अर्द्धं गुञ्जायाः । गुञ्जायास्तुल्यार्धपरिमाणे
अर्द्धचन्द्र पु० अर्द्धं चन्द्रस्य एक० त० । १ चन्द्रस्यार्द्धे, तदाकारे-
अर्द्धचन्द्रक पु० अर्द्धचन्द्र इव कायति कै--क । १ मयूर-
अर्द्धचन्द्राकृति पु० अर्द्धचन्द्रस्याकृतिरिवाकृतिर्यस्य । गलहस्ते
अर्द्धचोलक न० अर्द्धं चोलस्य एकदेश त० संज्ञायां क्वन् ।
अर्धजरतीय पु० अर्द्धा जरतीव इवार्थे कन् । अर्द्धवृद्धातुल्ये
अर्द्धजाह्नवी स्त्री अर्द्धगङ्गावत् । कावेर्य्यां नद्याम् । अर्द्धतिक्त अर्द्धः असम्पूर्ण्णस्तिक्तः । नेपालनिम्बे । अर्द्धदिन अर्द्धं दिनस्य । दिनस्य तुल्याऽंशे सार्द्धसप्तमुहूर्त्तात्मके काले । |
|
अर्द्धदेव पु० अर्द्धे समीपे तद्वर्त्ती देवानाम् । देवसमीपे वर्त्तमाने ।
अ(आ)र्द्धद्रौणिक त्रि० अर्द्धद्रोणमर्हति ठञ् । उत्तरपदस्य वृद्धिः
अर्द्धधार न० अर्द्धे धाराऽस्य । सुश्रुतोक्ते विंशतिशस्त्रमध्ये
अर्द्धनारायण न० अर्द्धमर्द्धमितं स्थानं यस्य तादृशोनारा
अर्द्धनारीश्वर पु० अर्द्धाङ्गे या नारी तस्या ईश्वरः ।
अर्द्धनाव न० अर्द्धं नावः अच् समा० । नौकायास्तुल्यांशे । अर्द्धनिशा स्त्री अर्द्धं निशायाः एकदेशित० । अर्द्धरात्रे । अर्द्धपण पु० अर्द्धं पणस्य । “वराटकानां दशकद्वयं यत् सा
अर्द्धपथ न० अर्द्धंपथः अच् समा० । मार्गस्य तुल्यांशे प्रदेशे । अर्द्धपाञ्चालिक पु० अर्द्धपञ्चाले भवः टण् उत्तरपदवृद्धिः ।
अ(आ)र्द्धपादिक त्रि० अर्द्धपादं तच्छेदमर्हति ठञ् । पूर्व्व-
अर्द्धपारावत पु० अर्द्धेन अङ्गेन पारावत इव । चित्रकण्ठक । पोते (तित्तिरीति) ख्याते पक्षिणि । अर्द्धपुलायित न० “शतार्द्धार्द्धक्रमादूनैर्मण्डलायितवल्गितैः ।
अ(आ)र्द्धप्रस्थिक त्रि० अर्द्धप्रस्थमर्हति ठञ् “नातः” पा० नोत्तर
|
अर्द्धभाग पु० अर्द्धं भागस्य । भागस्यार्द्धे “तदर्द्धमागेन
अर्द्धभाज् त्रि० भज्--ण्वि उप० स० । अर्द्धांशहरे “निधीनां
अर्द्धभ्रम न० अर्द्धात् भ्रमोभ्रमणं यत्र । “आहुरर्द्धभ्रमं नाम
|
अर्द्धमाणवक पु० अर्धं माणवकस्य । द्वादशलतिके हारभेदे
अर्द्धमात्रा स्त्री अर्धं मात्रायाः । विन्द्वर्धचन्द्राकारव्यज्यायां
अर्द्धमास पु० अर्धं मासस्य एकदे० त० । पञ्चदशाहात्मके मास
अर्द्धयाम पु० अर्द्धं यामस्य प्रहरस्य । दिनरात्रयोः अष्टधा
|
अर्द्धरथ पु० रथोऽस्त्यस्य अच् रथः रथी अर्द्धः असंपूर्ण्णोरथः ।
अर्द्धरात्र अर्द्धं रात्रेः अच्समा० । रात्रेस्तुल्यार्द्धभागे
|
अर्द्धर्च्च पु० न० अर्द्धम् ऋचः एकदेशित० अच् समा० । ऋचोऽर्द्ध-
अर्द्धर्चादि पु० ६ त० । “अर्द्धर्चाः पुंसि चेति” पाणिन्युक्ते
अर्द्धलक्ष्मीहरि अर्द्धं लक्ष्म्या आकारेऽस्य तादृशो हरिः ।
अर्द्धविसर्ग पु० अर्द्धं विसर्गस्य तद्व्यञ्जकत्वादुपचारः । विसर्ग
अर्द्धवीक्षण न० अर्द्धमसंपूर्णं वीक्षणम् । कटाक्षदर्शने । अर्द्धवैनाशिक पु० अर्द्धोऽसम्पूर्णः वैनाशिकः बौद्धभेदः ।
अर्द्धवैशस न० अर्द्धस्य वैशसं वघः । अर्द्धबधे “विधिना
|
अर्द्धशत न० अर्द्धं शतस्य एकदे० त० । १ पञ्चाशत्संख्यायां
अर्द्धशन एकदेशित० शक० । अर्द्धभोजने रत्नावली० अर्द्धाशनमप्यत्र । अर्द्धशफर पु० अर्द्धः शफरः । (दाड़का) इति ख्याते मत्स्यभेदे अर्द्धश्लोक पु० अर्द्धं श्लोकस्य एकदेशित० । श्लोक-
अर्द्धसम त्रि० अर्द्धेन समः । १ अर्द्धेन तुल्ये पदार्थे “प्रथमा-
अर्द्धसीरिन् पु० अर्द्धं सीरस्यहलकृष्टशस्यादिफलस्य सोऽस्यास्ति
अर्द्धहार पु० ऋध--वृद्धौ अच् अर्द्धः सम्पन्नः हारः । चतुः
अर्द्धांश पु० एकदेशित० । अंशस्य सजातीयोचितभागस्य
अर्द्धार्द्ध पु० अर्द्धम् अर्द्धस्य तुल्यांशस्य एक० त० । तुल्यभागरूप
अर्द्धासन न० अर्द्धमासनस्य । आसनस्यार्द्धभागे “यो विसर्जनाव-
अर्द्धिक त्रि० अर्द्धमर्हति टिठन् स्त्रियां ङीप् । १ अर्द्धभागार्हे
|
|
अर्द्धिन् त्रि० अर्द्धं ग्रहीतृत्वेनास्त्यस्य इनि । अर्द्धग्रहणार्हे
अर्द्धुक त्रि० ऋध--बा० उकञ् । सम्पन्ने वृद्धिशीले “एकमति-
अर्द्धेन्द पु० अर्द्धुमिन्दोः एकदे० त० । १ चन्द्रतुल्यांशे “जटा-
अर्द्धोक्त न० अर्द्धमुक्तम् वच--भावे क्त । अर्द्धकथने । “राम-
अर्द्धोदक न अर्द्धदेहव्यापकमुदकम् शाक० त० । देहार्द्ध व्यापके
अर्द्धोदय पु० अर्द्ध स्य समृद्धस्य पुण्यस्य उदयो यत्र । तिथि-
अर्द्धोदयासन म० अर्द्धस्य देहस्य उदयेन ऊर्द्धक्षेपेणासनम्
अर्द्धेन्दुमौलि पु० अर्द्धेन्दुर्मौलावस्य । चन्द्रशेखरे शिवे । अर्द्धोरुक न० ० अर्द्धमूरोः अर्द्धोरु तत्र काशते काश--ड ।
|
अर्द्ध्य त्रि० अर्द्धस्येदम् तुत्र भवो वा वा यत् १ अर्द्धसम्बन्धिनि
अर्पण न० ऋ--णिच्--पुक् ल्युट् । १ निक्षेपे, २ सत्वत्यागानुकूल
अर्पित त्रि० ऋ--णिच्--पुक् च क्त । १ दत्ते २ निक्षिप्ते
अर्पिस पु० ऋ--णिच् पुक् च इसन् । १ हृदये, अग्रमांसे च । अर्प्य त्रि० ऋ--णिच्--पुक यत् । १ निवेशनीये २ देवे ३ त्याज्ये च । अर्ब(र्व) हिंसने भ्वादि० पर० सक० सेट् । अर्ब(र्व)ति
अर्बु (र्बु)द न० अर्ब (र्व) विच् तस्मै उदेति उद् + इण्--ड ।
|
अर्बुदि पु० अर्बुदमिवाचरति अर्बुद + क्विप् इन् । सर्व्वव्यापके
अर्भ पु० ऋ--भ १ बालके । २ अल्पे च । “नार्भादीषते न
अर्भक पु० अर्भएव स्वार्थे कन् । १ बालके, “महद्भ्यो नमो
अर्भग त्रि० अर्भमल्पं गायति गै शब्दे च । बालके । “यावर्भ-
अर्म्म न० ऋ--सन् । चिरन्तनग्रामनगरादौ “अर्म्मे चावर्णं द्व्यच्
|
अर्म्मण पु० ऋ--बा० मन् । वैद्यकाक्त द्रोणपरिमाणं । अर्म्मन् न० ऋ + मनिन् । नेत्ररोगभेदे “प्रस्तारिशुक्लक्षतजाधि
अर्य्य त्रि० ऋ--यत् । १ स्वामिनि २ वैश्ये पुं स्त्री । स्त्रियां टाप् ।
अर्य्यमन् पु० अर्य्यं श्रेष्ठं मिमीते मा--कनिन् । १ सूर्य्ये,
|
अर्य्यमिक पु० अनुकम्पितः दत्तः अर्य्यमदत्तः अनुकम्पायाम्
अर्य्यम्य पु० अर्य्यमैव स्वार्थे वेदे यत् । सूर्य्ये “अर्य्यम्यं
अर्वन् पु० ऋ--वनिप् । १ घोटके, २ इन्द्रे, ३ गोकर्णपरिमाणे
अर्वाक् त्रि० अवरमकति गच्छति अक--वक्रगतौ अण्
अर्वाक्काल पु० अर्वाक् अवरः कालः । अवरकाले तत्रभवः
अर्वाक्स्रोतस् पु० अर्वाक् अधोगामि स्रोतोरेतोयस्य ।
अर्व्वाग्विल पु० अर्वाक् विलमस्य । चमसे । “अर्वाग्विलश्च-
अर्व्वाच् अव्य० अवरे काले देशे वा अञ्चति अनच्--क्विन्
अर्वाग्वसु अर्वाक् अभ्यन्तरे अर्व्वाचीनं वसु वृष्टिहेतूदकं गर्भो यस्य । पर्जन्ये मेघे । अर्वाचीन त्रि० अर्वाग्भवः स्व । अवरकालभवे । “अर्वाचीनं
|
अर्व्वावत् त्रि०, अवरकालोऽस्त्यस्य मतुप् पृ० अर्वामेशः दीर्घः
अर्व्वावसु पु० देवानां हीतृविशेषे “इदमहमर्वावसोः सदने
अर्व्वुक पु० अर्व--हिंसने बा० उकञ् । आटविके दक्षिणदेश
अर्श त्रि० ऋश + अच् । अश्लीले पापिष्ठे “अनर्शरात्रिशब्दे
अर्शआदि पु० अर्शआदिर्येषाम् । अस्त्यर्थे अच्प्रत्ययनिमित्त
अर्श(र्स)स् न० ऋ--असुन् शुठ् (सुठ् दन्तादिरित्यन्ये) ।
|
अर्शस त्रि० अर्शस्--अस्त्यर्थेऽच् । बलिकाकारगुह्यव्याधियुक्ते ।
अर्शसान त्रि० ऋश--असानच् सुट् च । बाधके हिंसके “अव
अर्शिन् त्रि० अर्शमस्त्यस्य इनि । अर्शोरोगयुक्ते स्त्रियां ङीप् । |
अर्शोघ्न पु० अर्शो हन्ति हन--ट । (ओल) १ शूरणे, २ भल्लातके
अर्शोहित पु० अर्शसि हितः सेवनेन तन्नाशकत्वात् ७ त० ।
अर्षण न० ऋष--गतौ मावे ल्युट् । १ गमने करणे ल्युट् ।
अर्ह योग्यत्वे भ्वा० पर० अक० सेट् । अर्हति आर्हीत् आनर्ह
अर्ह पूजने चुरा० उभ० सक० सेट् । अर्हयति ते आर्जिहत् त ।
अर्ह पु० अर्ह्यते चु० अर्ह--कर्म्मणि यत् । पूजास्तुत्यादिभिराराध्ये
|
|
अर्हण न० अर्ह--भावे ल्युट् । १ पूजने । “शिष्यवर्गपरिकल्पिता-
अर्हणीय त्रि० चु० अर्ह--कर्मणि अनीयर् । १ पूजनीये ।
अर्हत् त्रि० “अर्हः प्रशंसायां कर्म्मणि शतृ । ४ पूज्ये “अर्ह
|
|
|
|
|
|
|
|
|
अर्हन्त पु० अर्ह--बा० झ । जैनदेवे अर्हति । अर्हन्ती स्त्री अर्हतः पूज्यस्य भावः ष्यञ् नुम् ङीष् यलोपः ।
अर्हा स्त्री चु० अर्ह--अङ् । पूजायाम् । युच् क्तिनएव बाधकः अर्हित त्रि० अर्ह--क्त । पूजिते । “अभ्यर्हितञ्च” का० वा० अर्ह्य त्रि० चु० अर्ह--कर्म्मणि ण्यत् । १ प्राप्तुंयोग्ये २ स्तोतुं
अल भूषणे, वारणे, भ्वा० उभ० सक० पर्य्याप्तौ अक०
अल न० अल--अच् । १ वृश्चिकपुच्छस्थे कण्टकाकारे पदार्थे ।
अलक पु० अलति भूषयति मुखम् अल--क्कुन् । १ ललाटस्थे
|
अलकनन्दा स्त्री अलति पर्य्याप्तोति क्वुन् अलका नन्दयतीति
अलकप्रभा स्त्री अलका पर्य्याप्ता प्रभा यस्वाः । कुवेरपुर्य्या-
अलकप्रिय पु० अलकान् प्रीणाति चिक्कणीकरोति प्री--क । (पियासाल) पीतसालवृक्षे । अलकाधिप पु० अलकाया अधिपः ६ त० । कुवेरे ।
अलक्त पु० न रक्नोऽस्मात् ५ ब० रस्य लत्वम् । १ लाक्षारसे,
|
अलक्षण न० लक्षणमनुमापकं सुचिह्नं न० त० । १ अननुमा-
अलक्षित त्रि० लक्ष--क्त न० त० । १ अज्ञाते २ लक्षणेनाननुमिते
अलक्ष्मी स्त्री विरोधार्थे नञ् त० । लक्ष्मीविरुद्धायां निरृतौ
अलक्ष्य त्रि० न लक्ष्यते लक्ष--कर्म्मणि यत् न० त० । १ अज्ञेये
अलगर्द्द पु० लगति स्पृशति क्विप् लग् अर्द्दयति अर्द्द--अच्
अलग्न त्रि० न लग्नः संसृष्टः । लग्नभिन्ने असंमृष्टे “अलग्न-
|